«Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τη Δικαιοσύνη.
Δικαιοσύνη και κυβέρνηση είναι όπως τα ούλα με τα δόντια, βουτηγμένοι μαζί στη σήψη και τη διαφθορά. 
Η κυβέρνηση προσπαθεί να επιρρίψει τα προβλήματά της στη Δικαιοσύνη, ενώ η Αντιπολίτευση δήθεν ασκεί κριτική ενώ συμφωνεί στα πάντα. Παίζεται αυτό το παιχνίδι, την ώρα που η Δικαιοσύνη είναι ακραία κηδεμονευόμενη και όχι ανεξάρτητη.

Είναι καπηλευμένη η Δικαιοσύνη από μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα με τελευταίο παράδειγμα αυτό του κ. Καρυπίδη. Ρωτά ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εργασίας αν υπάρχει Εισαγγελέας, του απαντώ ότι βεβαίως υπάρχει αλλά εσύ πρέπει να τον εγκαλέσεις για να προασπίσει τα δικαιώματα των εργαζόμενων.  

Πρόκειται για αίσχος και αθλιότητα η πολιτική θέση που πήρε η κυρία Θάνου. Για να πας προϊσταμένη στο νομικό γραφείο του Πρωθυπουργού, πρέπει να είσαι κώλος και βρακί με τον κ. Τσίπρα. Αυτή η σχέση δεν δημιουργήθηκε την τελευταία εβδομάδα που συνταξιοδοτήθηκε η κυρία Θάνου, υπήρχε χρόνια.

Το νέο success story που προσπαθεί να εμφανίσει ο κ. Τσίπρας δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα.

Τώρα βρισκόμαστε στην χειρότερη περίοδο των τελευταίων ετών, πλήττονται τα νοικοκυριά, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλαίνε με μαύρο δάκρυ, ενώ και ο τουρισμός δεν αφήνει χρήματα στις αγορές και στις τοπικές κοινωνίες. Η χώρα είναι εγκλωβισμένη σε ένα τέταρτο μνημόνιο έως το 2022 και σε αποικία χρέους έως το 2060.

Είναι ανέκδοτο να ακούγεται ότι βγήκαμε από την επιτήρηση. Δεν ξέρω πως και πότε θα βγούμε στις διεθνείς αγορές, αλλά θα πληρώσουμε χρυσάφι αυτή την έξοδο. Το επιτόκιο που θα πληρώσουμε θα είναι ληστρικό, θα πρόκειται για αιχμαλωσία της χώρας.

Το εξωτερικό χρέος της χώρας είναι το χρέος προς τις διεθνείς αγορές και είναι αυτό που μας οδήγησε στα μνημόνια. Η Ιαπωνία έχει ένα τεράστιο χρέος ως χώρα, αλλά είναι ένα εσωτερικό χρέος, άρα δεν δέχεται πιέσεις, ούτε επιτηρήσεις και μνημόνια.

Η χώρα δεν μπορεί να αποπληρώσει ένα παράνομο και μη βιώσιμο εξωτερικό χρέος. Με την λογική της αποπληρωμής του, μπαίνουν τα δυσθεώρητα πρωτογενή πλεονάσματα που οδηγούν στη λιτότητα. Η λύση είναι η διαγραφή του χρέους και όχι ο συνεχής δανεισμός. Έπαψε η Ελλάδα να έχει εσωτερική αποταμίευση. Πρέπει να προχωρήσουμε σε διακοπή αποπληρωμής του χρέους λόγω αδυναμίας και μετά να διεκδικήσουμε την διαγραφή του χρέους. Έχουν γίνει διαγραφές χρεών σε κράτη, δεν είναι κάτι το πρωτότυπο, έγινε παλιότερα στη Γερμανία και πρόσφατα στο Πουέρτο Ρίκο.
Η κυβέρνηση περιμένει την κατάληξη της διαπραγμάτευσης ανάμεσα σε ΔΝΤ και Γερμανία, χωρίς να διεκδικεί κάτι.

Είναι άρρωστο, εξαρτημένο και πελατειακό το πολιτικό καθεστώς της χώρας σήμερα. Πρέπει να γίνει μια δημοκρατική επανάσταση, ο λαός πρέπει να φύγει από αυτόν τον μνημονιακό κλειώ. Πρέπει να γίνει μια μεγάλη ανατροπή στη χώρα.»