«Πέρυσι η κυβέρνηση έκανε μία επιλογή, να κλείσει την παλιά κοινοπραξία πλοίων της Ζακύνθου.
Η παλιά κοινοπραξία διαλύθηκε με συνταγή του υπουργείου που έδωσε δρομολόγια στη νέα εταιρεία μια ώρα πριν τα υπάρχοντα με αποτέλεσμα να οδηγηθεί η κοινοπραξία σε οικονομικό μαρασμό.
Στη ουσία οι κυβερνητικές επιλογές εξανάγκασαν την κοινοπραξία να συνεργαστεί με τον νέο πλοιοκτήτη.
Αυτή την νεοσυριζική συνταγή προσπαθούν να εφαρμόσουν και τώρα σε σχέση με μας στη Κεφαλονιά.
Εμείς απαντήσαμε αμέσως, το ένα δρομολόγιο στη Ζάκυνθο το κάναμε τρία. Η συνταγή αυτή θα πέσει στο κενό, σε λίγο τα τρία δικά μας δρομολόγια θα γίνουν τέσσερα.
Μας πολεμά η κυβέρνηση, ουσιαστικά θέλει να κλείσει την μόνη Κεφαλλονίτικη ναυτιλιακή εταιρία.
Γίνεται ένας πόλεμος προκειμένου να εξοβελίσουν την εταιρεία μας από την Ζάκυνθο και την Κεφαλλονιά με απώτερο σκοπό να μείνει μόνο η κοινοπραξία.
Η κυβέρνηση με τις μεθοδεύσεις και τα χατίρια που κάνει έχει σκοπό να αβαντάρει έναν συγκεκριμένο πλοιοκτήτη.
Έπρεπε να μένουν έξω τα πολιτικά από τις επιχειρηματικές δραστηριότητες και τον ανταγωνισμό.
Δεχθήκαμε έναν πολύ σκληρό πόλεμο αλλά αντέξαμε και σπάσαμε το ακτοπλοϊκό μονοπώλιο που επικρατούσε. Αποδείξαμε πως ότι λέμε το εννοούμε, ότι δεν θα κάνουμε κοινοπραξίες και ότι θα μείνουμε για να προσφέρουμε στην τοπική κοινωνία.
Σήμερα η Ζάκυνθος απολαμβάνει δύο σοβαρά επιτεύγματα.
Το ένα αφορά το τέλος του μονοπωλιακού καθεστώτος που οδήγησε στην μείωση των τιμών και το άλλο είναι η εξυπηρέτηση αφού σήμερα πραγματοποιούνται 7 δρομολόγια σε σχέση με τα 3 που γίνονταν παλιά. Και τα δύο πιστώνονται στην εταιρεία μας.
Η Kefalonian Lines κρατά τις Θερμοπύλες και δεν στοχεύει στο εφήμερο κέρδος. Η εδραίωση της δικής μας θέσης θα έχει κέρδος στο μέλλον.
Αξία έχει να καταλάβουμε όλοι ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τον ελεύθερο ανταγωνισμό.
Η Ζακυνθινή κοινωνία πρέπει να αντιληφθεί ότι αν δεν στηρίξει την προσπάθεια μας, η Ζάκυνθος θα ζήσει ξανά τις πέτρινες εποχές των μονοπωλίων.
Καλώ τη ζακυνθινή κοινωνία να μην φέρεται ρεβανσιστικά απέναντι σε καμία ναυτιλιακή εταιρεία, να κρατήσει μία ισορροπία ανάμεσα στις εταιρείες, γιατί αυτή η ισορροπία είναι όρος επιβίωσης της τοπικής οικονομίας του νησιού.
Η ενασχόληση μου με τα κοινά της Κεφαλλονιάς ξεκίνησε πριν 40 χρόνια και δεν έχει καμιά σχέση με την επιχειρηματική μου δραστηριότητα.»