«Tην Κυριακή 16 Οκτωβρίου θα διεξαχθούν εκλογές στο Σύλλογο μας. Θα εκλεγούν εννέα μέλη που θα απαρτίζουν το νέο Διοικητικό Συμβούλιο, καθώς και μέλη του Πειθαρχικού Οργάνου και οι εκπρόσωποι μας στον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο. Μετά τις εκλογές και αφού παρέλθει ένα διάστημα μίας εβδομάδας για τυχόν υποβολή ενστάσεων, τα αποτελέσματα των εκλογών θα αποσταλούν προς επικύρωση στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση. Μετά από ένα περίπου μήνα, θα συνεδριάσει το νέο Δ.Σ για την ανάδειξη Προέδρου, Αντιπροέδρου κλπ. Δεν σας κρύβω πως έχω κουραστεί, όμως μετά από απαίτηση, ή αν θέλετε παρότρυνση των συναδέλφων μου θα είμαι εκ νέου υποψήφιος.

Η τετραετία που μας πέρασε χρωματίστηκε από τις επιπτώσεις της πανδημίας. Δοκιμάστηκαν όλα τα υγειονομικά συστήματα ανά τον κόσμο, όπως φυσικά και το δικό μας, όχι μόνο σε ότι αφορά το ΕΣΥ, αλλά και τον ιδιωτικό τομέα της υγείας. Το ΕΣΥ άντεξε την πίεση, αν και αναδείχτηκαν οι διαχρονικές παθογένειες του συστήματος. Ομοίως και στη Ζάκυνθο τα πήγαμε πολύ καλά.

Ο Σύλλογός μας κατέθεσε προτάσεις τόσο σε τοπικό, όσο και σε κεντρικό επίπεδο, που άλλες υιοθετήθηκαν και άλλες όχι. Το άνοιγμα της ΜΕΘ στο Νοσοκομείο Ζακύνθου, ως έναν βαθμό οφείλεται και σε εμάς. Εισηγηθήκαμε έγκαιρα να ανοίξουν οι χώροι του Νοσοκομείου, εννοώ οι δύο Κλινικές COVID, για να αντιμετωπισθεί η πανδημία, και το κάναμε αυτό πριν αναλάβει δράση το αρμόδιο Υπουργείο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να είναι έγκαιρα έτοιμο το Νοσοκομείο ώστε να δεχτεί τα περιστατικά και να αντέξει την όλη πίεση. Λόγω της πανδημίας, δοκιμάστηκε και ο ιδιωτικός τομέας. Οι νοσούντες, ήταν σε κατ’ οίκο περιορισμό και παρακολουθούντο από ιδιώτες γιατρούς. Στο Νοσοκομείο πήγαιναν μόνο τα βαριά περιστατικά. Φανταστείτε να πήγαινε όλος αυτός ο κόσμος στο Νοσοκομείο, θα είχε καταρρεύσει.

Από τις προτάσεις που είχαμε κάνει και δεν εισακουστήκαμε την περίοδο της πανδημίας, ήταν πως όσοι Παθολόγοι και Πνευμονολόγοι κατά κύριο λόγο ήταν υποψήφιοι για διορισμό σε Νοσοκομεία των Αθηνών, να προσλαμβάνονταν άμεσα, με τρίμηνη σύμβαση, κάτι που δυστυχώς δεν έγινε και οδηγηθήκαμε στην επιστράτευση γιατρών, κάτι που ήταν λάθος.

Λόγω της πανδημίας άνοιξαν πάνω από χίλιες κλίνες ΜΕΘ σε όλη την Ελλάδα και αυτό είναι κάτι που πρέπει πάση θυσία να διατηρήσουμε, όχι για τον COVID, αλλά για την αντιμετώπιση άλλων σοβαρών περιστατικών. Μηχανήματα υπάρχουν, κρεββάτια υπάρχουν, αλλά θα πρέπει αυτές τις μονάδες να στελεχωθούν με μόνιμο εξειδικευμένο προσωπικό, γιατρούς και νοσηλευτές. Κάτι άλλο που πρέπει οπωσδήποτε να συνεχιστεί, είναι η συνεργασία μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα υγείας.

Μας απασχόλησε μια δικαστική διαδικασία για το Δαμίρειο κληροδότημα, ένα θέμα που μας απασχολούσε επί σειρά ετών και που τελικά απεφάνθη η Δικαιοσύνη πως ανήκει στον Ιατρικό και τον Δικηγορικό Σύλλογο Ζακύνθου. Θα αξιοποιήσουμε αυτό το ακίνητο προς όφελος της κοινωνίας.

Επίσης μας απασχόλησε η υπόθεση με τον θάνατο της άτυχης γυναίκας στο Νοσοκομείο Ζακύνθου, όπου αδίκως και με πολιτική σκοπιμότητα είχε κατηγορηθεί το προσωπικό του Νοσοκομείου, το οποίο τελικά δικαιώθηκε αφού αθωώθηκε οριστικά και αμετάκλητα. Εμείς από την πρώτη στιγμή είμασταν δίπλα σε αυτό το προσωπικό του Νοσοκομείου.

Πρέπει να γίνουν σημαντικές, βαθιές μεταρρυθμίσεις στον χώρο της Υγείας. Εδώ και μια δεκαετία το ΕΣΥ αποψιλώνεται, φεύγουν οι γιατροί στο εξωτερικό, κυρίως οι νέοι. Η χώρα μας παράγει εξαίσιους γιατρούς, λαμπρά μυαλά που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε άλλες χώρες. Υπάρχει πρόβλημα και θα πρέπει το Υπουργείο Υγείας καθώς και κάποιες συνδικαλιστικές οργανώσεις του χώρου, να καθίσουν σε ένα τραπέζι, να συζητήσουν και να βρουν ευέλικτες και ρεαλιστικές λύσεις. Θα πρέπει να προκηρυχτούν θέσεις μονίμων γιατρών στο ΕΣΥ. Μια προκήρυξη θέσεων έτσι απλά, είναι μια κοροϊδία. Θα πρέπει να συνοδεύεται από ισχυρά οικονομικά κίνητρα. Έχουμε ζητήσει να αυξηθεί η αμοιβή των Νοσοκομειακών γιατρών και να φτάσει στον μέσο όρο της Ευρώπης. Δεν είναι δυνατόν για παράδειγμα στη Ρουμανία, στη Μάλτα και στη Κύπρο ο μισθός ενός Νοσοκομειακού γιατρού να είναι τρεις φορές ή και περισσότερο, μεγαλύτερος από του Έλληνα γιατρού του ΕΣΥ.

Συμπληρωματικά, για την επαρχία και πιο ειδικά για τα νησιά, όπως είναι και η Ζάκυνθος, πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα και σε ιδιώτες γιατρούς να εργάζονται κάποιες ώρες στο Νοσοκομείο, υπογράφοντας μια ειδική σύμβαση, ώστε και να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, αλλά και να διατηρούν το ιατρείο τους. Έχουμε ζητήσει από το Υπουργείο να δώσει άμεσα χίλια ευρώ σε κάθε γιατρό, ανεξαρτήτως βαθμίδας, που δέχεται να έρθει από άλλη περιοχή για να εργαστεί σε ένα νησί, ώστε να μπορεί να ανταπεξέλθει οικονομικά. Αν το έκανε αυτό το κράτος, έχουμε υπολογίσει πως το κόστος δεν θα ξεπερνούσε τα ενενήντα εκατομμύρια ευρώ, ένα ποσό που δεν θεωρώ πως είναι δυσβάσταχτο, όταν μιλάμε για παροχή υπηρεσιών υγείας.»

Ακούστε ολόκληρη την εκπομπή: