«Το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των θυμάτων της τραγωδίας στα Τέμπη ήταν νέα παιδιά, φοιτητές που τώρα ξεκινούσαν τη ζωή τους, είναι κάτι που συγκλονίζει τον οποιονδήποτε και μας βυθίζει σε βαρύ πένθος όλους μας. Πρόκειται για εθνική τραγωδία.

Πρέπει να αφήσουμε τη Δικαιοσύνη με ηρεμία και νηφαλιότητα να ολοκληρώσει τις έρευνές της. Σε μεγάλο βαθμό οι ευθύνες που θα κατανείμουν οι δικαστικοί σχηματισμοί οι οποίοι έχουν επιληφθεί, θα προσδιοριστούν από τις πραγματογνωμοσύνες εντεταλμένων από τους δικαστικούς λειτουργούς πραγματογνωμόνων. Ακούμε εμβρόντητοι βάσιμες πληροφορίες ότι δύο σιδηροδρομικοί είχαν αποχωρήσει πριν λήξει το ωράριό τους. Τι σχόλιο να κάνει κανένας για αυτό; Είναι εξωφρενικό ένας μαθητευόμενος σταθμάρχης σε έναν κεντρικό σταθμό, να ρυθμίζει την κυκλοφορία μόνος του.

Σε όλη την Ευρώπη και τα προηγμένα κράτη του κόσμου έχουν ένα υπερσύγχρονο ασφαλές και φτηνό για τους πολίτες δίκτυο σιδηροδρόμων. Διαχρονικά ο σιδηρόδρομος στην Ελλάδα εγκαταλείφθηκε, κάτι που μας οδήγησε στο να μην υπάρχει ασφάλεια για τους επιβάτες. Δυστυχώς η πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων μετά τον πόλεμο, ήταν να εγκαταλειφθεί σιγά-σιγά ο σιδηρόδρομος. Για αυτό φτάσαμε στο σημείο να καταργηθεί ο σιδηρόδρομος Πελοποννήσου και να έχουμε στην ουσία έναν σιδηρόδρομο που περιοριζόταν κατά κύριο λόγο στη γραμμή Αθηνών Θεσσαλονίκης. Δεν είναι τυχαίο πως είμαστε η τελευταία πρωτεύουσα της Ευρώπης που απέκτησε μετρό. Είναι μια περιφρόνηση συνολικά των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς έναντι του αυτοκινήτου. Αυτό έχει να κάνει με συμφέροντα, διαπλοκή και λάθος προσανατολισμούς. Αυτή η εγκατάλειψη οδήγησε να έχουμε έναν σιδηρόδρομο ο οποίος δεν ήταν ασφαλής για τους επιβάτες. Το 1984 ήμουν σε ένα ταξίδι στη Γαλλία και θυμάμαι πως μπήκα σε ένα τρένο και νόμιζα ότι είχα μπει σε αεροπλάνο. Τέτοια ήταν η διαφορά ποιότητας υπηρεσιών μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας.

Όλα αυτά πρέπει να τα βάλουμε κάτω και να δούμε πως οι λανθασμένες πολιτικές οδήγησαν στην εγκατάλειψη του σιδηροδρόμου, επομένως στην μη έγκαιρη χρήση των συστημάτων ασφαλείας και από την άλλη να δούμε πως ανθρώπινα λάθη τα οποία θα έπρεπε να είχαν αποφευχθεί οδήγησαν σε αυτή την τραγωδία. Αν υπήρχε ένας μηχανισμός ελέγχου για αυτούς που έφυγαν πριν τη λήξη της βάρδιας τους, ώστε να επιθεωρούνται κατά την ώρα της εργασίας τους, θα βλέπατε και αντιδράσεις συνδικαλιστικών φορέων και άλλων. Δεν ξέρω μήπως και ήταν κάποιος ποδοσφαιρικός αγώνας εκείνη την ώρα και αποχώρησαν, αλλά το ότι έφυγαν πριν τη λήξη της βάρδιας τους το άκουσα και δεν πίστευα στα αυτιά μου.

Όπως όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις φέρουν την ευθύνη για αυτή την κατάσταση, άλλο τόσο έχει ευθύνη και η σημερινή κυβέρνηση.

Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις στρώνουν ένα πεδίο μη ελέγχου, το οποίο είναι απολύτως λάθος αλλά θα πρέπει επίσης να πούμε ότι οι συνδικαλιστικές οργανώσεις είχαν επισημάνει τα λάθη και τις παραλήψεις, μέχρι και πρόσφατα. Από ότι διάβασα ήταν και διευθυντικά στελέχη της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, τα οποία παραιτήθηκαν για να μην φορτωθούν ένα ενδεχόμενο ατύχημα. Δυστυχώς έγινε. Αυτό που πρέπει να αξιολογηθεί περαιτέρω είναι, πως ηχηρές παραιτήσεις δεν ευαισθητοποίησαν την πολιτική ηγεσία. Αυτό δημιουργεί περαιτέρω ευθύνες, διότι δεν είναι μόνο η πολιτική ευθύνη η οποία υπάρχει και σε τελευταία ανάλυση είτε αναλαμβάνεται είτε δεν αναλαμβάνεται, κατανέμεται από το λαό όταν έρθει η ώρα. Δεν ξέρω αν οι αρμόδιοι εισαγγελείς εντοπίσουν και ποινικές ευθύνες.

Πρέπει να πούμε ότι τιμά τον Πρωθυπουργό που παραδέχτηκε το λάθος, γιατί ζούμε σε μια χώρα που κανένας δεν παραδέχεται ότι έχει κάνει λάθος και πάντοτε κάποιος άλλος φταίει. Το ότι παραδέχεται τις ευθύνες ο Πρωθυπουργός είναι κάτι θετικό αλλά δεν φτάνει.

Πλέον η κατάσταση δεν είναι στα χέρια της κυβέρνησης, αλλά της Δικαιοσύνης η οποία πρέπει απερίσπαστη να ολοκληρώσει την έρευνα, να αποδοθούν ευθύνες, να εντοπιστούν αδυναμίες, σφάλματα και παραλήψεις και να διορθωθούν αμέσως. Αυτό είναι το καθήκον της εκάστοτε κυβέρνησης και εκεί θα κριθεί.

Η έρευνα προχωρά πάρα πολύ γρήγορα, ήδη έχουν οριστεί πραγματογνώμονες, οι οποίοι είναι εμπειρότατοι επιστήμονες που θα παραδώσουν αμέσως στην αρμόδια ανακρίτρια, ένα ολοκληρωμένο πόρισμα που θα αποτυπώνει πλήρως και όχι αποσπασματικά, όλες τις ελλείψεις του σιδηροδρομικού δικτύου, οπότε κανείς δεν μπορεί να πει μετά ότι δεν γνωρίζει.

Νομίζω ότι ο πρώην Υπουργός Μεταφορών κ. Καραμανλής δεν θα έπρεπε να επιδιώξει να είναι εκ νέου υποψήφιος βουλευτής. Τουλάχιστον αυτό θα έκανα εγώ στη θέση του. Ναι μεν παραιτήθηκε και καλώς το έκανε, πόσο μάλλον που προκύπτουν και προσωπικές ευθύνες, αλλά δεν θα έπρεπε να είναι και πάλι υποψήφιος.
Ας υποθέσουμε ότι ο κ. Καραμανλής, ή και ο κ. Παππάς, ο οποίος πρόσφατα καταδικάστηκε, θέτει υποψηφιότητα και εκλέγεται, αυτό τι σημαίνει;  Ότι στη δεύτερη περίπτωση ακυρώνεται η ομόφωνη απόφαση ενός ειδικού δικαστηρίου; Στην περίπτωση του κ. Καραμανλή ότι δεν υπάρχει δική του ευθύνη για την τραγωδία στα Τέμπη;  Δεν είναι έτσι. Μην ξεπλένουμε τα πάντα στη βάση της ψήφου των πολιτών η οποία συγκροτείται με άλλα κριτήρια και υπό άλλα δεδομένα. Αναφέρομαι και στις δύο περιπτώσεις για να μην είναι ετεροβαρής η συζήτηση.

Η τοποθέτησή μου υπέρ της προσωπικότητας του Νίκου Ανδρουλάκη, ήταν δεδομένη πριν εκλεγεί Πρόεδρος στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ. Είχα αρθρογραφήσει στον Αθηναϊκό τύπο έχοντας μία εικόνα και δείγματα γραφής αυτού του ανθρώπου και τη θέλει να κάνει για την προοδευτική παράταξη και την κεντροαριστερά. Αυτό δεν σημαίνει ότι συμφωνούμε σε όλα. Το γεγονός ότι προερχόμαστε από άλλους ιδεολογικούς χώρους έχει τη σημασία του. Αυτή η άποψή μου προς το πρόσωπό του δεν έχει αρθεί, αντιθέτως έχει ενισχυθεί. Άκουσα χθες μια συνέντευξη του κ.Ανδρουλάκη στον Alpha η οποία με εντυπωσίασε για την νηφαλιότητα της, για ένα σοβαρό προγραμματικό λόγο που έχει ανάγκη το πολιτικό σύστημα και η χώρα, και για κάτι το οποίο ήταν πάντα στο μικροσκόπιο της ανανεωτικής αριστεράς, η προσπάθεια να γίνει η Ελλάδα μια σύγχρονη Ευρωπαϊκή χώρα. Αυτό το στοιχείο ο Ανδρουλάκης στον πολιτικό του λόγο το έχει πάρα πολύ έντονα. Μου έκανε εντύπωση ο νηφάλιος τρόπος με τον οποίο προσέγγισε αυτή την Εθνική τραγωδία. Αυτή η εντύπωση μου για τον κ. Ανδρουλάκη έχει ενισχυθεί και θεωρώ πως σωστά είχα τοποθετηθεί όταν ήταν υποψήφιος για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ πριν από ενάμιση χρόνο.

Μια ενδεχόμενη συνεργασία μου με το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να γίνει τόσο απλά. Στις Βουλευτικές εκλογές, δεν θέτει κάποιος υποψηφιότητα επειδή θέλει να είναι υποψήφιος βουλευτής. Θέτει υποψηφιότητα ως υποψήφιος ενός κόμματος. Πρέπει οι συλλογικότητες να συγκροτήσουν μια άποψη σε όλα τα επίπεδα. Από το επίπεδο της Νομαρχιακής Επιτροπής μέχρι το επίπεδο της Κεντρικής Επιτροπής για κάθε κόμμα.

Στη Ζάκυνθο πρόσφατα όπου βρισκόμουν για προσωπικούς και όχι για πολιτικούς λόγους, έγινα αποδέκτης μιας έντονης δυσαρέσκειας η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις έφτανε και στο επίπεδο της οργής. Για τον τρόπο με τον οποίο συγκροτούνται στη Ζάκυνθο τα ψηφοδέλτια των κομμάτων. Δεν σας κρύβω ότι αυτό με έχει βάλει σε σκέψεις. Δεν μπορώ να πω κάτι περισσότερο αυτή τη στιγμή. Είχα αποφασίσει και είχα πει ότι αυτό το ταξίδι έχει τελειώσει αλλά όλα κρίνονται με βάση τις στιγμές, τις ανάγκες και τις δυνατότητες που υπάρχουν. Αυτό είναι κάτι το οποίο μπορεί να με κάνει να αναθεωρήσω κάποιες απόψεις που είχα λάβει κατά το παρελθόν.

Δεν θα ήθελα να σχολιάσω προσωπικά τη δήλωση του Μητροπολίτη Δωδώνης ότι η Εκκλησία θα βγει στο μπαλκόνι στις εκλογές, όμως θυμάμαι τον πρώην Δήμαρχο Θεσσαλονίκης, έναν άνθρωπο που άφησε τη σφραγίδα του στο τρόπο διαχείρισης των θεμάτων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ο οποίος συγκρούστηκε με πρόσωπα και αντιδραστικούς κύκλους, ο κ. Μπουτάρης όταν βρέθηκε σε μία οξεία αντιπαράθεση με τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, του είχε πει κάτι που μας φάνηκε λίγο ακραίο αλλά αποτυπώνει την πραγματικότητα, του είχε πει «Δεσπότη, αν θέλεις να πολιτεύεσαι, πέτα τα ράσα, κόψε και τα γένια και εδώ είμαστε να τα πούμε». Νομίζω ότι όταν η Εκκλησία ανακατεύεται στα θέματα της πολιτικής, ή όταν συμβαίνει το αντίθετο, τότε τα πράγματα δεν πάνε καλά, ούτε για την εκκλησία, ούτε για την πολιτική. Επομένως νομίζω ότι οι ρόλοι είναι διακριτοί και πρέπει έτσι να παραμείνουν, κάθε άλλο θα δημιουργήσει προβλήματα και τα προβλήματα θα φέρουν αντιδράσεις.

Το έργο του Open Mall που κατασκευάζεται σήμερα στην πόλη της Ζακύνθου είχε απενταχθεί και με προσπάθεια δική μου επανεντάχθηκε. Επί Δημαρχίας Κολοκοτσά, καταφέραμε μαζί με πολλούς πολιτικούς παράγοντες της Ζακύνθου, να το επανεκκινήσουμε. Ήταν τελευταίο στη λίστα, η προηγούμενη Δημοτική Αρχή είχε ολιγωρήσει και με προσωπική μου παρέμβαση στο αρμόδιο Υπουργείο, το σώσαμε τελευταία ώρα για να πάρει μια πνοή ζωής η πόλη της Ζακύνθου.

Οι Βουλευτικές εκλογές θα προηγηθούν των Δημοτικών και σε μεγάλο βαθμό θα καθορίσουν τις πολιτικές συμμαχίες και των αυτοδιοικητικών εκλογών. Περισσότερο στις Περιφέρειες, λιγότερο στους Δήμους αλλά σε έντονο βαθμό στην τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου βαθμού. Επομένως θα πρέπει να δούμε πως θα διαμορφωθεί το πολιτικό τοπίο γιατί τα κόμματα ως πυλώνες της δημοκρατίας θα παίξουν καταλυτικό ρόλο και σε αυτό τον τομέα. Όποτε πρέπει και τα κόμματα να δραστηριοποιηθούν στην επιλογή κατάλληλων ανθρώπων οι οποίοι χαίρουν σεβασμού και εκτίμησης των συμπατριωτών μας.

Η ώρα της αποτίμησης για την Δημοτική Αρχή Αρετάκη δεν έχει έρθει ακόμα. Έχουμε μια πρώτη εικόνα και νομίζω ότι πρέπει να δεχτούμε ένα θετικό και ένα αρνητικό για την παρούσα Δημοτική Αρχή. Γίνεται μια χρηστή διαχείριση του δημοσίου χρήματος, αλλά υπολείπεται πάρα πολύ ορισμένων ζωτικών έργων. Θα έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί έργα τα οποία έχει ανάγκη ο τόπος, τα οποία μέχρι σήμερα δεν τα έχουμε δει. Αντιθέτως υπάρχει μια εικόνα οπισθοδρόμησης, τουλάχιστον στη πόλη που είδα αυτή την εβδομάδα. Ελπίζω το διάστημα που απομένει, κάποια έργα να επιταχυνθούν προς όφελος της κοινωνίας.

Όσο ήμουν στη Ζάκυνθο βουλευτής, ακολουθούσα πάντα τις επιλογές του πολιτικού φορέα στον οποίον ανήκα. Εύχομαι οποιοδήποτε αναδειχτεί στο κρίσιμο πόστο του Περιφερειάρχη ή του Δημάρχου να έχει συναίσθηση των αναγκών της κοινωνίας και των καθηκόντων που επωμίζεται διότι οι Δήμοι έχουν γίνει μικρές κυβερνήσεις και οι Περιφέρειες παίζουν έναν νευραλγικό ρόλο στην αποτίμηση των αναγκών και στη διαχείριση των προβλημάτων.

Νομίζω ότι ο νόμος με τον οποίον έγιναν οι τελευταίες δημοτικές εκλογές, νόμος της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, είχε σημαντικότατα λάθη. Ενώ είναι σωστό ότι έχουμε την απλή αναλογική στη συγκρότηση του Δημοτικού Συμβουλίου, από την άλλη έχουμε την δεύτερη Κυριακή στην οποία εκλέγεται ο Δήμαρχος, ο οποίος φαίνεται να αυτονομείται από το Δημοτικό Συμβούλιο και εκεί πραγματικά υπάρχουν παθογένειες που φαίνονται και στο νησί μας. Ενώ ο Δήμαρχος εκλέγεται άμεσα με μεγάλη πλειοψηφία, το Δημοτικό Συμβούλιο μπορεί να μην αποτυπώνει μια τέτοια εικόνα και εκεί υπάρχει διχασμός και σοβαρότατο πρόβλημα. Το λογικό επακόλουθο θα έπρεπε να ήταν η έμμεση εκλογή Δημάρχου από το Δημοτικό Συμβούλιο.

Ευτύχησα να έχω ως άμεσο συνεργάτη τον φίλο και συμμαθητή μου Λευτέρη Νιοτόπουλο, που σήμερα δεν βρίσκεται ποια στη ζωή, ο οποίος βοήθησε πάρα πολύ στην απορρόφηση κονδυλίων. Δυστυχώς είχαμε ένα «ατύχημα» καθώς αν είχε εκλεγεί ο Μίμης Κουρής το 2014, τα πράγματα για τον τόπο θα ήταν πολύ διαφορετικά και στο θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων και του νερού.

Καταλαβαίνω ότι πολλοί συμπατριώτες μου οι οποίοι εκτιμούν θετικά την πορεία μου ως Υπουργός και Βουλευτής του τόπου, και αντιμετωπίζουν επίσης θετικά το έργο το οποίο παράχθηκε στη Ζάκυνθο, μέσα σε οικονομικά δύσκολες συνθήκες για την πατρίδα, ενδιαφέρονται να μάθουν αν θα είμαι υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ στη Ζάκυνθο, αν έχω δεχτεί πρόταση και αν έχω συζητήσει με την Νομαρχιακή. Επαναλαμβάνω ότι αυτά τα ζητήματα δεν κρίνονται στην προσωπική διάθεση του καθενός, συνδυάζονται άμεσα με τις αποφάσεις των συλλογικών οργάνων τις οποίες πάντοτε σεβόμουν και ακολουθούσα, εκτός και αν υπήρχε πλήρης διαφοροποίηση, οπότε με αίσθημα ευθύνης έλεγα την γνώμη μου όπως την λέω πάντοτε με παρρησία και ειλικρίνεια.»