«Η ίδια η συγκρότηση του νέου Φορέα Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων Ιονίων Νήσων, είναι προβληματική, θέτει ζητήματα συνταγματικότητας, δημοκρατίας, αδιαφάνειας και λειτουργικότητας. Κατ’ αρχάς δεν εκπροσωπούνται όλοι οι Δήμοι στον φορέα. Η κυβέρνηση παρενέβη αιφνιδιαστικά, παίρνοντας την αρμοδιότητα από τους Δήμους, της διαχείρισης των απορριμμάτων, και δίνοντάς την στην Περιφέρεια, η οποία και μπορεί να καθορίσει αυτή το ύψος των δημοτικών τελών καθαριότητας, για κάτι που δεν είναι στην αρμοδιότητά της. Η ίδια η Περιφερειάρχης θα παίρνει τις αποφάσεις αφού έχει, πέραν της Προεδρίας του φορέα, και την πλειοψηφία εντός του διοικητικού συμβουλίου.

Από τις 13 Μαρτίου 2020 υπάρχει η απόφαση για κατασκευή εργοστασίου επεξεργασίας απορριμμάτων και δημιουργίας χώρου ΧΥΤΥ στη Κεφαλονιά, ένα έργο με αρχικό προϋπολογισμό 7,3 εκατομμυρίων ευρώ, μέσω ΕΣΠΑ και Ευρωπαϊκού ελέγχου. Τώρα αιφνιδίως διαπιστώσαμε ότι ο προϋπολογισμός εκτινάχθηκε στα 20,6 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή τριπλασιάστηκε χωρίς να υπάρχουν καν μελέτες που να δικαιολογούν αυτή την αύξηση. Τροποποιήθηκε δηλαδή ο προϋπολογισμός χωρίς να υπάρχουν πρόσθετες μελέτες.

Πέραν του ότι το κόστος λειτουργίας του εργοστασίου της Κεφαλονιάς έφτασε τα 4 εκατομμύρια ευρώ, τώρα περιλαμβάνονται και τέσσερεις μονάδες αποτέφρωσης, δηλαδή ένας σχεδιασμός για καύση των απορριμμάτων, κάτι που είναι ενάντια στο Ευρωπαϊκό σχέδιο διαχείρισης απορριμμάτων, που αναφέρεται σε διαλογή στην πηγή και ανακύκλωση. Πέραν της εκτίναξης του προϋπολογισμού, το ερώτημα που τίθεται είναι, που θα πάει αυτή η καύσιμη ύλη; Θα πληρώσουν οι δημότες τον ανάδοχο που θα παραλάβει αυτό το προϊόν; Για όλα αυτά τα ζητήματα θέτουμε ερώτηση προς τα αρμόδια Υπουργεία.

Υπάρχει θέμα αδιαφάνειας και εμείς θέλουμε μέσω των ερωτημάτων μας και των απαντήσεων που ζητάμε, να ενημερώσουμε θεσμικά τους φορείς, αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η Ζάκυνθος επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και εμού ως αρμόδιου στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, είχε επιλεγεί για ένα ορθό και νόμιμο έργο ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων. Στη Κεφαλονιά βλέπουμε κάτι διαφορετικό.

Υπάρχουν μοντέλα όπου ο εργολάβος κατασκευαστής ενός τέτοιου έργου διαχείρισης απορριμμάτων μπορεί ο ίδιος να αναλαμβάνει και τη λειτουργία του για κάποια χρόνια. Το μοντέλο κατασκευή, μελέτη και λειτουργία μαζί, είναι ένα σωστό μοντέλο που μπορεί να αποδώσει. Το ορθό σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να υπάρχει μια περίοδος περίπου έξι μηνών δοκιμαστικής λειτουργίας, και μετά να αναλαμβάνει ο ανάδοχος τη λειτουργία του εργοστασίου αλλά με βραχυπρόθεσμα συμβόλαια, όχι για πολλά χρόνια.

Είναι τραγική επιλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η κατάργηση των φορέων διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών όπως είναι και το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ζακύνθου. Η Ζάκυνθος θα χάσει ένα περιουσιακό της στοιχείο, την εποπτεία θα την έχει ένας φορέας με έδρα την Αθήνα που θα είναι στελεχωμένος με γαλάζια παιδιά. Η διοίκηση θα γίνεται από εκεί και οι αποφάσεις θα παίρνονται από εκεί. Νομίζω ότι πρέπει ο Δήμος και οι τοπικοί φορείς, να διεκδικήσουν δυναμικά την επιστροφή του ΕΘΠΖ.

Οι δασικοί χάρτες αποτελούσαν μια εθνική υποχρέωση προς την Ευρώπη που χρονολογείται από το 1975. Κανείς δεν είχε τολμήσει να υλοποιήσει αυτή την υποχρέωση, έρχεται τώρα η ΝΔ και το κάνει, αλλά με λάθος τρόπο, αφού με την απόφασή του αυτή ο Υπουργός κ. Χατζηδάκης, προκάλεσε πολλές αλλαγές στους δασικούς χάρτες, δημιουργώντας πολλά προβλήματα στους πολίτες. Θα έπρεπε πριν αναρτηθούν, να είχαν δοθεί στις τοπικές κοινωνίες, να είχαν δημοσιοποιηθεί, ώστε να γινόταν μια συζήτηση ανά περιοχή, και οι πολίτες να είχαν τη δυνατότητα να ζητήσουν διορθώσεις, χωρίς να πληρώσουν, όπως θα γίνει τώρα εκ των υστέρων.»

Ακούστε ολόκληρη την εκπομπή: