«Μετά την απόφαση της δικαιοσύνης για τη θετή μητέρα που κακοποιούσε τα υιοθετημένα παιδιά της στη Ζάκυνθο, θέτω ένα ζήτημα προς προβληματισμό. Αν κάποιος κακοποιήσει ένα σκυλάκι, θα τιμωρηθεί πολύ αυστηρά, θα πληρώσει ένα βαρύ πρόστιμο και σωστά το πληρώνει. Εδώ είχαμε μια υπόθεση κακοποίησης ανήλικων παιδιών και η ποινή ήταν κατά την κρίση μου επιεικής.

Μόνο ο Εισαγγελέας, βασισμένος σε κοινωνική έρευνα που θα κάνει, θα αποφασίσει για την τύχη των παιδιών, τα οποία απαιτείται να ζήσουν σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Θα ερωτηθούν και τα ίδια τα παιδιά για το τι θέλουν. Η θετή μητέρα παρά την καταδίκη έχει ακόμα τη γονική μέριμνα, δεν την έχει απωλέσει. Προσωπικά προσπάθησα να παραμείνουν τα παιδιά στη Ζάκυνθο, γιατί γνωρίζουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που ενδιαφέρονται για αυτά, ακόμα και από το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον, για να μην χάσουν τη συνέχεια της ζωής τους στο νησί τα τελευταία χρόνια, με τους φίλους που έχουν αποκτήσει, με την επαφή με το σχολείο που πήγαιναν.

Δεν πρέπει να χωρίζονται τα αδέλφια, αλλά δυστυχώς βάση νόμου αυτό πλέον συμβαίνει συχνά, τα αδέλφια χωρίζονται όταν απομακρύνονται από τους βιολογικούς τους γονείς, πάνε σε διαφορετικό ίδρυμα το καθένα και έτσι διαλύεται αυτή η αδελφική αλληλεγγύη που έχουν διαμορφώσει. Οι χώροι φιλοξενίας των παιδιών θέτουν ηλικιακούς όρους, κάνουν λόγο για παιδιά έως 12 ετών, τα αγόρια να πηγαίνουν αλλού από τα κορίτσια κ.λ.π. Παλαιότερα στο Χαμόγελο του Παιδιού, φιλοξενούσαμε αδέλφια, είχαμε έξι ή σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και οκτώ αδέλφια, αλλά τώρα αυτό δεν ισχύει.

Τα δύο ανήλικα αδέλφια είχαν απομακρυνθεί από το αρχικό οικογενειακό τους περιβάλλον και το 2019 φιλοξενήθηκαν για ενάμιση χρόνο στο Χαμόγελο του Παιδιού. Το 2020 μέσω του πληροφοριακού συστήματος υιοθεσίας και αναδοχής, τα παιδιά συνδέθηκαν με ζευγάρι θετών γονέων και το 2021 εγκαταστάθηκαν μόνιμα στη Ζάκυνθο.

Η νομοθεσία δίνει τη δυνατότητα στις Περιφέρειες μέσω των υπηρεσιών τους, να ελέγξουν τις οικογένειες που θέλουν να υιοθετήσουν παιδί, οι οποίες έχουν υποβάλλει το σχετικό αίτημα. Η αρμόδια Υπηρεσία Πρόνοιας της Περιφέρειας φέρνει σε επαφή την οικογένεια με τα παιδιά. Στην περίπτωσή μας, έγινε ο σχετικός έλεγχος από την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων.

Βάση νόμου, για τρία χρόνια πρέπει να παρακολουθείται η ποιότητα της υιοθεσίας των παιδιών, να παρακολουθούνται οι συνθήκες στο νέο οικογενειακό περιβάλλον που ζουν. Εμείς δεν έχουμε το δικαίωμα να ελέγξουμε, ούτε καν να ρωτήσουμε τι κάνουν τα παιδιά.

Δεν μπορούμε να περιμένουμε από έναν κοινωνικό λειτουργό να αποφασίζει μόνος του, όση επιστημονική επάρκεια και να διαθέτει, για την τύχη ενός παιδιού. Απαιτείται μια επιστημονική ομάδα, διαφόρων ειδικοτήτων, να αποφασίζει για την ανάδοχη οικογένεια και να παρακολουθεί την ποιότητα μιας υιοθεσίας.

Σε όλη την Ελλάδα, σε κάθε πόλη, έχουμε το κοινωνικό φαινόμενο της σχολικής και ανήλικης βίας. Ένα φαινόμενο που έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις, με παιδιά που βγάζουν θυμό και οργή, με ομάδες παιδιών που παράγουν βία. Το θέμα είναι σοβαρό και πρέπει πρωτίστως να απασχολήσει τις σχολικές μονάδες. Ως Χαμόγελο του Παιδιού, πρέπει να υπηρετούμε τις δομές του κράτους, αλλά δεν είναι θέμα πολιτείας ή αστυνομίας το πρόβλημα. Έχουμε υποβάλει στο Υπουργείο Παιδείας συγκεκριμένες προτάσεις και διαδικασίες, αρκεί να μας ακούσουν. Πρέπει να μπούμε πιο ενεργά στον τομέα της πρόληψης διαφορετικά ο χάσαμε το παιχνίδι.

Για οποιοδήποτε περιστατικό bulling ή βίας σε παιδί, να καλέσει όποιος αισθανθεί την ανάγκη στο τηλέφωνο 1056. Για συμβουλευτική υποστήριξη σε παιδιά και ενήλικες, καλέστε στο 116 111.»