«Για τα ζητήματα υγείας που «καίνε» τους ανθρώπους σε όλον τον πλανήτη, τελικά αν θέλουμε να θάψουμε κάτι που δεν το θέλουμε να το ενισχύσουμε, βγάζουμε μια μέρα και την ονομάζουμε «παγκόσμια ημέρα υγείας».

Όταν μιλάμε για την υγεία, πρέπει να μιλάμε για την ανθρώπινη ζωή, που σήμερα είναι στο χειρότερο επίπεδο που υπήρξε ποτέ, γιατί με τα τεχνολογικά μέσα που διαθέτουμε χάνονται άνθρωποι σε δυσανάλογο ποσοστό. Το 15% του παγκόσμιου πλούτου πηγαίνει στα όπλα και όχι στην υγεία, όταν την ίδια στιγμή δεν έχουμε κονδύλια για την πρόληψη. Περισσότεροι άνθρωποι παγκοσμίως πεθαίνουν από τον πόλεμο, παρά από τον καρκίνο.

Στην Ευρώπη είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε 800 δις ευρώ για όπλα, ενώ θα μπορούσαμε με αυτά τα χρήματα να ενισχύσουμε σε τεράστιο βαθμό την υγεία, να βελτιώσουμε την πρόληψη, ή την θεραπεία. Επί εποχής κορονοϊού είχαμε στην Ελλάδα 45 χιλιάδες νεκρούς, ενώ θα μπορούσαμε να έχουμε τους μισούς αν είμασταν προετοιμασμένοι. Στις Ηνωμένες Πολιτείες χειροτέρεψε κατά 38% η μητρική θνησιμότητα.

Το Νοσοκομείο Ζακύνθου βιώνει αποχωρήσεις γιατρών, μη συμμετοχή στις προκηρύξεις θέσεων, που γίνονται με το σταγονόμετρο. Οι γιατροί αμείβονται με 3 και 4 ευρώ την ώρα, ενώ τη νύχτα λαμβάνουν 8 ευρώ. Ας αναλογιστεί κάποιος πόσα θα έδινε τη νύχτα αν καλούσε έναν ηλεκτρολόγο ή έναν υδραυλικό. Το Νοσοκομείο μας έχει μόνο 30 με 40 γιατρούς, δεν έχει ειδικευμένους και δεν έχει ειδικευόμενους.

Με αυτά τα δεδομένα, πως θα μείνει όρθιο το εθνικό σύστημα υγείας; αντί να έχουμε στο Νοσοκομείο μόνιμους γιατρούς, έχουμε συμβασιούχους, όμηρους στον κάθε πολιτικό όταν έρχονται εκλογές. Πρέπει να μονιμοποιηθούν αυτοί οι άνθρωποι. Αν φύγουν, το Νοσοκομείο θα κλείσει, θα γίνει Κέντρο Υγείας.

Στον Παθολογικό Τομέα έχουμε το 20% των γιατρών που θα έπρεπε. Γενικά στο Νοσοκομείο είμαστε στο 1/3 των μόνιμων γιατρών που έπρεπε να υπάρχουν. Ο Ιατρικός Σύλλογος Ζακύνθου, επιχείρησε προς τιμή του, να βοηθήσει, έγινε μια συνάντηση με τους νοσοκομειακούς ιατρούς και τους ιατρούς μέλη του Ιατρικού Συλλόγου, αλλά δεν υπάρχει ενδιαφέρον να ενισχυθεί η Παθολογική Κλινική υπό αυτές τις συνθήκες, με αμοιβές των 3 και 4 ευρώ την ώρα.

Η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να δώσει αύξηση στους μισθούς των δημοσίων λειτουργών του ΕΣΥ. Δεν αναγνωρίζει ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας ήταν εκείνο που κράτησε υγειονομικά όρθια τη χώρα την εποχή του κορονοϊού.

Ο συνολικός Προϋπολογισμός για τα δημόσια Νοσοκομεία δεν ξεπέρασε το 1,5 δις ευρώ. Στο Νοσοκομείο Ζακύνθου, πράγματι τα τελευταία χρόνια λειτούργησε η Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και αυξήθηκε ο προϋπολογισμός του κατά 3 με 4 εκατομμύρια, αλλά ανέβηκε και το γενικό λειτουργικό κόστος, οι δαπάνες σε φάρμακα, προμήθειες και υλικά.»