«Κουραστικός αλλά ταυτόχρονα και όμορφος ο προεκλογικός αγώνας. Αυτό που βλέπω από τον κόσμο είναι θυμός και απόγνωση για το έγκλημα των Τεμπών, για την οικονομία, για την επιβίωση, αλλά και μια αβεβαιότητα για την τουριστική σεζόν που ξεκίνησε, κάτι που δεν αφορά μόνο τα όσα τραγελαφικά έχουν συμβεί στο Ναυάγιο. Δεν υπάρχει καθαριότητα, τα σκουπίδια είναι παντού, ενώ τώρα κόβεται και η Ζάκυνθος στη μέση, με το έργο στην οδό Φιλικών, το οποίο γίνεται στην πιο ακατάλληλη χρονική περίοδο.

Οι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας, έχουν τις αγωνίες τους για τις συντάξεις, τις τιμές, την ακρίβεια, ενώ οι νέοι απασχολούνται με το έγκλημα των Τεμπών, με το γκρέμισμα των ονείρων τους, αφού συνειδητοποίησαν ότι η αποτυχημένη πολιτική που ακολουθήθηκε κατέστησε άχρηστα τα πτυχία τους και η προοπτική τους είναι να μοιράζουν φυλλάδια για έναν μισθό 500 ευρώ.

Η εικόνα που αντικρίσαμε επισκεπτόμενοι τις δημόσιες υπηρεσίες ήταν μια εικόνα διάλυσης και υποστελέχωσης. Επισκέφθηκα την Αστυνομία, το Λιμεναρχείο, την Πυροσβεστική, το Δασαρχείο, τον ΟΔΑΖ, την Εφορία Αρχαιοτήτων, και η εικόνα ήταν άθλια. Τραγική η στελέχωση της Αστυνομίας, όταν είμαστε ένα νησί με τους υψηλότερους δείκτες εγκληματικότητας στην Ελλάδα, μετά το Ρέθυμνο. Το Λιμεναρχείο είναι υποστελεχωμένο, ενώ έχει πάρα πολλές αρμοδιότητες. Στη Ζάκυνθο έχουμε τον υψηλότερο στόλο ιδιωτικών σκαφών στα Ιόνια Νησιά. Είναι στοχευμένη αυτή η υποστελέχωση των δημοσίων υπηρεσιών, δεν είναι τυχαία και, παρά τις διάφορες εξαγγελίες που είχαν γίνει σε κυβερνητικό επίπεδο, δεν έχει γίνει τίποτα. Πολιτικά δεν κρίνω τις προθέσεις αλλά το αποτέλεσμα και το αποτέλεσμα είναι αυτό που με ανησυχεί.

Μιλάμε για μεγάλη ανάπτυξη, για ανοικοδόμηση, όμως δεν γίνεται σε ένα νησί σαράντα χιλιάδων κατοίκων, να θάβεις επτά παιδιά στο πρώτο δεκαήμερο του Ιανουαρίου. Χθες είχα μια συζήτηση σχετικά με το Τμήμα Φυσικού Περιβάλλοντος στη Ζάκυνθο του Ιόνιου Πανεπιστημίου. Πάνω από το 40% των εγγεγραμμένων φοιτητών στο Τμήμα δεν παρακολουθούν τα μαθήματα, φεύγουν από τη Ζάκυνθο γιατί δεν μπορούν να βρουν ούτε μια γκαρσονιέρα με τις ισχύουσες τιμές. Πιστεύω ότι η ύπαρξη μιας φοιτητικής εστίας θα προσφέρει πολλά θετικά στο νησί, αλλά αν στα επόμενα δύο χρόνια, μέχρι να έχουμε τη φοιτητική εστία, δεν βρεθεί ο χώρος για να στεγαστούν 40 με 50 παιδιά, θα φύγουν και θα κλείσει το Τμήμα.

Κανείς δεν μπορεί να πει ότι κατέρρευσε το Νοσοκομείο Ζακύνθου, όμως στέλνει κραυγή αγωνίας, γιατί υπάρχουν τραγικές ελλείψεις σε ιατρικό προσωπικό. Πρέπει να έρθουν γιατροί, να μονιμοποιηθούν οι 140 συμβασιούχοι και να στηριχθούν άμεσα οι Κλινικές του Νοσοκομείου μας. Θα ήθελα από τον Βουλευτή κ. Ακτύπη, ή τον όποιον Βουλευτή εκλεγεί στις 21 Μαΐου, να μεριμνήσει για τους τρεις χιλιάδες καρκινοπαθείς της Ζακύνθου, που αναγκάζονται ξημερώματα να φεύγουν από το νησί για να κάνουν χημειοθεραπεία. Ο χώρος υπάρχει και μπορεί να παραχωρηθεί, ώστε αυτοί οι άνθρωποι να κάνουν τις χημειοθεραπείες τους στη Ζάκυνθο. Δεν θα φτιάξουμε σε κάθε νησί μια Ογκολογική Κλινική, αλλά για τη Ζάκυνθο των τριών χιλιάδων καρκινοπαθών, ενός τόσο μεγάλου αριθμού ασθενών, πρέπει να λύσεις το πρόβλημα. Η κατανομή και η στελέχωση σε κάθε δημόσιο φορέα δεν μπορεί να γίνεται με το κριτήριο του αριθμού του τοπικού πληθυσμού, αλλά με συγκεκριμένα μέτρα και γνώμονα τον αριθμό των επισκεπτών και τις ανάγκες που δημιουργούνται.

Το σημαντικότερο όμως όλων των προβλημάτων είναι οι υποδομές του νησιού. Ακόμα και ένα στοπ να κάνουμε αύριο στον τουρισμό, το πρόβλημα των υποδομών θα υφίσταται. Δεν μπορεί να επεκτείνεται μια κοινωνία χωρίς σχέδιο, χωρίς να υπάρχει νερό, αποχέτευση, δρόμοι. Θα εξαντληθούν οι φυσικοί πόροι του νησιού. Για πόσο θα συνεχιστεί αυτό; Τι θα κάνουμε όταν θα έχουν αποχαρακτηριστεί όλες οι δασικές εκτάσεις του νησιού; Όταν το νερό θα γίνει πλήρως υφάλμυρο; Όταν οι θάλασσές μας μολυνθούν ανεπανόρθωτα;

Είναι άδικη η σύγκριση μεταξύ του κ. Ακτύπη και του κ. Κοντονή για τις θητείες που είχαν ως Βουλευτές Ζακύνθου. Ο κ. Κοντονής ήταν Υπουργός, είχε ανοιχτό δίαυλο με την κυβέρνηση και το Υπουργικό Συμβούλιο, ενώ ο κ. Ακτύπης έκανε εθιμοτυπικές επισκέψεις στα Υπουργεία.

Επί των προτάσεων θα πρέπει να γίνει η όποια σύγκλιση και συνεργασία κομμάτων, όχι επί των προσώπων.

Επιλέγω Αριστερά, ελευθερία, εξέλιξη και πρόοδο. Επιλέγω αντισύστημα, γιατί με το σύστημα που προχωρήσαμε τα τελευταία πενήντα χρόνια δεν πήγαμε πουθενά, δεν καταφέραμε κάτι. Επιλέγω μονίμως τη σύγκρουση».