«Το θέμα της κακοποίησης ανήλικων παιδιών είναι πάρα πολύ ευαίσθητο, έχουμε να κάνουμε με παιδικές ψυχές και δυστυχώς αυτά τα παιδιά στη Ζάκυνθο, που είναι θύματα κακοποίησης, έχουν ζήσει πολλές απώλειες στη ζωή τους μέχρι σήμερα. Το θέμα είναι πως πραγματικά αισθάνονται, ποια είναι η ψυχολογία τους. Πρέπει να αφήσουμε τα διαδικαστικά και να σκύψουμε με ουσιαστικά πάνω τους.

Πίσω από μια κλειστή πόρτα ενός σπιτιού συμβαίνουν πολλά που δεν τα γνωρίζουμε, αντιμετωπίζουμε πολλά προβλήματα, όχι μόνο με κακοποιητικές πράξεις, αλλά και άσκηση ψυχολογικής βίας. Δεν είναι μόνο το ξύλο, οι απειλές και οι βρισιές, ακόμα και η αδιαφορία αποτελεί μια μορφή ψυχολογικής πίεσης.

Είναι πολλά τα ζητήματα. Τα παιδιά παραπονιούνται ότι οι γονείς τους δεν τους ακούνε, ότι αισθάνονται μόνα τους. Υπάρχουν πολλά συζυγικά προβλήματα, έχουμε αύξηση των διαζυγίων, πολλά ζευγάρια ζουν συμβατικά, με πολλές εντάσεις και τσακωμούς μεταξύ τους, που επηρεάζουν ένα παιδί.

Έχει αλλάξει η επικοινωνία μεταξύ μας, έχει χαθεί η ανθρωπιά, η οικογενειακή ζεστασιά, έχει αλλάξει ο τρόπος ζωής πολλών ανθρώπων, έχουμε χάσει τον ρόλο της οικογένειας. Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν θέλει ευθύνες και αυτό αποτελεί ένα πρόβλημα. Ακόμα και το ίντερνετ με τη συνεχή χρήση του, τα social media, όλα αυτά επηρεάζουν ένα οικογενειακό περιβάλλον.

Σήμερα στα παιδιά βλέπεις μια επιθετικότητα γιατί παρά το ότι έχουν πολλά υλικά αγαθά, έχουν έλλειψη επαφής με τους γονείς τους, έλλειψη συζήτησης, οι γονείς δεν έχουν τον χρόνο να ασχοληθούν με τα παιδιά τους. Λείπει η ένωση των οικογενειών. Λείπουν οι παρέες, οι συγγενείς, που παλαιότερα ήταν πιο κοντά στην οικογένεια, λείπει ακόμα και η βοήθεια της γειτονιάς. Έχει αλλάξει η κοινωνία, έχουν μπερδευτεί ακόμα και οι ρόλοι μέσα στην οικογένεια. Πλέον η μητέρα εργάζεται το ίδιο, ή και περισσότερο από τον πατέρα. Έχει γίνει και εγωκεντρική η κοινωνία, μας ενδιαφέρει ο εαυτός μας και όχι οι άλλοι, αυτό περνά και στα παιδιά.

Ένας άνθρωπος που σκέφτεται να υιοθετήσει ένα παιδί, πρέπει να είναι ώριμος με αυτή την ιδέα, να είναι ψυχολογικά έτοιμος. Το ζήτημα δεν πρέπει να το βλέπει κάποιος επιφανειακά. Η γονεική σχέση χτίζεται με τα χρόνια, οι πιθανότητες επιτυχίας μιας υιοθεσίας αυξάνονται όταν τα παιδιά είναι μικρής ηλικίας. Στα πρώτα έξι χρόνια της ζωής ενός παιδιού, διαμορφώνεται ο χαρακτήρας του. Ακόμα και το φαινόμενο του να πηγαίνουμε από πολύ μικρή ηλικία ένα παιδί σε έναν βρεφικό σταθμό, δημιουργεί μια απώλεια του ρόλου της οικογένειας. Αν αυτό γίνεται γιατί υπάρχει ανάγκη το καταλαβαίνω, όμως πολλές φορές οι γονείς πάνε τα παιδιά σε βρεφικό σταθμό για να έχουν οι ίδιοι ελεύθερο χρόνο για να κάνουν τη ζωή τους.

Ο τουρισμός έχει βλάψει πάρα πολύ την κοινωνία. Μας έχει βάλει στη λογική του πως να αποκτήσουμε όλο και περισσότερα. Ο νεοπλουτισμός επηρεάζει την οικογένεια. Αφήστε λίγο τις δουλειές σας και ασχοληθείτε με τα παιδιά σας. Τα παιδιά θέλουν μια πυξίδα, θέλουν την οικογένεια. Βλέπουμε σήμερα παιδιά να επισκέπτονται ψυχολόγο. Αν είχαν έναν καλύτερο μπαμπά ή μαμά, δεν θα πήγαιναν σε ψυχολόγο.

Το Τμήμα Παιδείας του Δήμου Ζακύνθου την περασμένη βδομάδα διοργάνωσε μια ημερίδα που αφορούσε το σχολείο, την οικογένεια, τη σχέση γονέα-παιδιού και τη σχέση γονέα-σχολείου. Η ημερίδα έγινε στο 3^ο δημοτικό σχολείο Ρίζας και καλέσαμε τους γονείς των σχολείων του Κατασταρίου, του Γερακαρίου, του 3^ου Ρίζας και των Νηπιαγωγείων της περιοχής, δηλαδή τους γονείς οκτώ συνολικά σχολείων.
Κάναμε ένα πολύ όμορφο και εποικοδομητικό διάλογο. Η αίθουσα ήταν γεμάτη, αλλά και πάλι θα πω ότι ο κόσμος ήταν λίγος. Βλέπουμε γονείς που δεν ενδιαφέρονται και αυτό είναι ένα πρόβλημα. Πρέπει να αλλάξει και η σχέση του γονέα με το σχολείο. Δεν γίνεται ένας μαθητής να ακούει τον γονιό του να μιλά άσχημα σε έναν εκπαιδευτικό. Παίρνει το λάθος παράδειγμα. Χάθηκε η ευγένεια και ο σεβασμός στους θεσμούς.

Θα ακολουθήσουν και άλλες αντίστοιχες ημερίδες. Την ερχόμενη Τετάρτη 17 Απριλίου στις 6 και μισή το απόγευμα, θα πραγματοποιηθεί ημερίδα στο 3^ο δημοτικό σχολείο πόλης και θα μετέχουν επίσης το 4^ο δημοτικό της πόλης, το 5^ο και το δημοτικό σχολείο του Βασιλικού. Θα συνεχίσουμε τις δράσεις μας σε όλα τα σχολεία της Ζακύνθου. Θέλουμε να φέρουμε τους γονείς κοντά στο σχολείο.»