«Έζησα σκηνές Αποκάλυψης στις Μαριές. Η φωτιά έφτασε μέχρι τις αυλές των σπιτιών, εκκενώθηκαν σπίτια, απειλήθηκαν ζωές. Τελικά, με τη συνδρομή εθελοντικών ομάδων και φυσικά των ανδρών της Πυροσβεστικής, γλύτωσαν σπίτια. Κάηκαν χιλιάδες στρέμματα και καλλιέργειες, χάθηκαν ζώα.

Το πρόβλημα είναι η έλλειψη αντιπυρικών ζωνών. Υπάρχει ένα δάσος από την Αναφωνήτρια μέχρι το Κοιλιωμένο, ένα ενιαίο δάσος, πολύ πυκνό και χωρίς αντιπυρικές ζώνες. Αν πιάσει φωτιά, δεν μπορεί κανείς να κάνει τίποτα. Ένας δρόμος τριών ή τεσσάρων μέτρων, δεν θεωρείται αντιπυρική ζώνη, δεν σταματά φλόγες ύψους 20 μέτρων. Τον χειμώνα πρέπει να γίνουν μεγάλες αντιπυρικές ζώνες.

Δεν αποκλείω να έχουμε εμπρησμούς, αλλά είναι εύκολο και από ένα τσιγάρο να αρπάξει φωτιά ένα πυκνό πευκόδασος. Καλές είναι οι εθελοντικές ομάδες, αλλά δεν αρκούν.»