«Το ζήτημα της αποκατάστασης του ΧΥΤΑ στον Σκοπό και η νέα παραπομπή της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα και πρέπει να μας προβληματίσει. Είναι ένα ζήτημα περιβαλλοντικής ευαισθησίας που συγκρούεται με μια παραβίαση περιβαλλοντικών όρων από εμάς.

Είναι η 2^η φορά από το 2014 που γίνεται παραπομπή του Ελληνικού κράτους στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο με ευθύνη της Ζακύνθου. Το 2014 είχε εκδοθεί μια καταδικαστική απόφαση με χρηματικές κυρώσεις. Το 2015 έληγε η άδεια περιβαλλοντικών όρων και είχαμε δεσμευτεί να βρούμε μια λύση ως τοπική κοινωνία. Παρόλα αυτά, η Ζάκυνθος συνέχιζε για δύο ακόμα χρόνια να πηγαίνει απορρίμματα στον Σκοπό κατά παράβαση της νομοθεσίας.

Το 2017 είχαν προειδοποιήσει από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή την κυβέρνηση και το 2021 ιδρύεται από το κράτος ο Περιφερειακός ΦΟΔΣΑ που αναλαμβάνει και την αρμοδιότητα του ΧΥΤΑ παίρνοντάς την από τον Δήμο. Υποτίθεται ότι θα λαμβάναμε μέτρα συνολικής αποκατάστασης του Σκοπού.

Το 2021 δημιουργήθηκε μια μελέτη για την πλήρη αποκατάσταση του Σκοπού, που υποβλήθηκε στις αρμόδιες υπηρεσίες Περιβάλλοντος και ουδέποτε εγκρίθηκε. Είμαστε όμηροι της κρατικής γραφειοκρατίας γιατί οι υπηρεσίες Περιβάλλοντος, όχι μόνο δεν ενέκριναν τη μελέτη, αλλά ούτε την απέρριψαν, ούτε ζήτησαν διορθώσεις.

Τώρα η Ελλάδα καλείται σε παραπομπή με ευθεία αναφορά στην ανακοίνωση της Κομισιόν σε πρόστιμα. Αν επιβληθούν, θα είναι αναδρομικά, με χαρακτήρα εφάπαξ, αλλά και σε ημερήσια βάση.

Για όσο χρονικό διάστημα δεν είχαμε συμμορφωθεί. Πως θα πληρωθούν αυτά τα πρόστιμα αν τελικά επιβληθούν; Δεν θα έχουν ισχύ από σήμερα, αλλά θα ανάγονται από τότε που σταμάτησαν οι περιβαλλοντικοί όροι στον ΧΥΤΑ, από το 2015. Αυτά τα πρόστιμα θα επιβληθούν στην Ελληνική Δημοκρατία, η οποία έχει δια νόμου το δικαίωμα να τα μετακυλήσει στον φορέα που ήταν ο υπεύθυνος μέχρι το 2021 για το ζήτημα, δηλαδή στον Δήμο. Αν δεν καταβάλλει τα πρόστιμα η Ελληνική πολιτεία και τα μετακυλήσει στον Δήμο, τι θα κάνουμε; Ο τελευταίος κρίκος της όλης ευθύνης είναι ο Περιφερειακός ΦΟΔΣΑ.

Πριν από το 2015 υπήρχε απόφαση χωροθέτησης του Λίβα για την εναπόθεση των απορριμμάτων, όμως εμείς κωλυσιεργούσαμε. Είχαμε φτάσει στη ντροπή, να αποφασίζει το Δημοτικό Συμβούλιο να εγκρίνει απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, την απόφαση απόρριψης της προσφυγής κατά του Λίβα. Ανήκουστα πράγματα.

Φανταστείτε δε το ενδεχόμενο, οι κάτοικοι του Καλαμακίου να ζητήσουν αντισταθμιστικά οφέλη της περιοχής τους, κινούμενοι κατά του Δήμου, για την περιβαλλοντική επιβάρυνση της περιοχής εξαιτίας της αδράνειας του Δήμου. Τι θα κάνει τότε ο Δήμος; Πως θα ανταποκριθεί;

Ο Δήμος όφειλε να είχε λάβει μέτρα αποκατάστασης του Σκοπού. Τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα για εμάς. Δυστυχώς αποτύχαμε.»