«Δεν ικανοποιούμε τόσο εύκολα με την αναξιοπιστία της δημοσιογραφίας. Το Γερμανικό περιοδικό Spiegel έστησε σκόπιμα ένα story που ανατράπηκε με τη δημόσια συγνώμη του, αλλά δεν έχουν κλείσει οι λογαριασμοί μας μαζί του, ούτε και με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το Spiegel έγραφε ότι υπήρχαν μετανάστες στη νησίδα στον Έβρο, με ασυνόδευτα παιδιά, και μάλιστα ότι είχε πεθάνει και ένα κοριτσάκι. Τώρα λέει δημόσια ότι δεν είχε διασταυρώσει τις πληροφορίες του, αλλά με βιασύνη και επιπολαιότητα δεν γίνεται δημοσιογραφία. Έπληξαν το κύρος της χώρας και σταύρωσαν εμένα, λοιδορώντας με. Βγαίνει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ ως βασιλικότερος του βασιλέως και επιμένει ότι το Spiegel δεν ζήτησε καμιά συγνώμη. Επιμένει και λέει ψέματα.

Η επιθετική στρατηγική της Τουρκίας μας δημιουργεί πρόβλημα και στο μεταναστευτικό. Ευτυχώς φυλάμε τα σύνορά μας, επαγρυπνούν οι Ένοπλες Δυνάμεις, η Αστυνομία και το Λιμενικό.

Έχουμε αυξημένες αφίξεις προσφύγων και μεταναστών, υπό τις ευλογίες της Τουρκίας, από την Αφρική και κυρίως από τη Σομαλία. Δυστυχώς έχουμε και τους ανθρωπιστές του πληκτρολογίου. Γίνεται ένα ναυάγιο με μετανάστες, και αυτοί το πρωί πίνοντας τον καφέ τους, απλά διαβάζουν την είδηση και κάνουν μηνύσεις κατά του Λιμενικού.

Η απλή αναλογική έχει επιφέρει πολλά προβλήματα. Η μάχη μας στις εκλογές, δεν θα είναι μόνο για να αναδειχθούμε πρώτο κόμμα, κάτι που το θεωρώ δεδομένο, αλλά για να είμαστε πολύ κοντά στα ποσοστά που λάβαμε το 2019. Αν δεν το καταφέρουμε θα δημιουργηθεί μεγάλο πρόβλημα. Η χώρα δεν χρειάζεται μια πολιτική αστάθεια, ούτε εκλογές κάθε χρόνο, με κυβερνήσεις συνασπισμών που καταρρέουν, όπως έχει συμβεί σε πολλές χώρες, αλλά μια σταθερή κυβέρνηση. Έχουμε πολλές προκλήσεις μπροστά μας.

Το σκάνδαλο Καϊλή αποτελεί ένα πρόβλημα για τη χώρα. Δεν είναι γενναίο από πλευράς ΠΑΣΟΚ να λέγεται ότι η Καϊλή ήταν δούρειος ίππος της ΝΔ. Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά, για μια γυναίκα που ήταν ΠΑΣΟΚ από τα γεννοφάσκια της. Ούτε είναι σοβαρή πολιτική από πλευράς Αλέξη Τσίπρα, να μιλά στο εξωτερικό περί Ελληνικής μαφίας. Όλα αυτά δυσφημούν τη χώρα. Η διαφορά δεν έχει χρώμα, ούτε ανήκει αποκλειστικά σε ένα κόμμα. Θα μπορούσα και εγώ να αναφερθώ στο Μεξικό που έχει αριστερή κυβέρνηση και τους περισσότερους καταγεγραμμένους φόνους παγκοσμίως.»