– Πιστεύω ότι τα χρήματα των δανείων του δήμου θα δοθούν στην τράπεζα Πειραιώς με τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού όπως συνέβη και με το δάνειο της Εμπορικής.

– Το να κόβουμε το νερό, από το οποίο εξαρτάται η αξιοπρέπειά και η υγιεινή μας, νομίζω ότι είναι επώδυνο μέτρο και το λέω απόλυτα δεν θα έπρεπε να έχει παρθεί

– Ο Περικλής ήταν ο μεγάλος, ο ένας και μοναδικός αλλά ποτέ δεν σκέφτηκε κανείς, την εποχή εκείνη, να μην λειτουργεί η βουλή των Αθηναίων.

ΓΙΑ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Την προηγούμενη Κυριακή ήταν η πρώτη φορά που επικοινώνησα με τον κ. Αρετάκη, δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από τον κ. δήμαρχο, για μία άτυπη ενημέρωση για το ζήτημα των δύο δανείων της Πειραιώς του 2007 και μου ζητήθηκε να τον συνοδεύσω στην συνάντηση της Τρίτης με την τράπεζα Πειραιώς. Αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει γιατί αφενός είχα δικαστήρια στη Ζάκυνθο και αφετέρου μία συνάντηση και ιδιαίτερα αυτή, θα πρέπει να έχει προετοιμαστεί δεόντως, να υπάρχει το πλαίσιο και τα στοιχεία εκείνα που θα αποτελέσουν τον κορμό της υπόθεσης και το αντικείμενο της συζήτησης.

Η δικαστική εμπλοκή η οποία έχει δημιουργηθεί δεν οφείλεται στον δήμο αλλά στην πιστώτρια τράπεζα και αυτό το αποσιωπούν κάποιοι κύκλοι και παράγοντες για δύο λόγους, είτε γιατί αγνοούν το θέμα αυτό είτε διότι το προσεγγίζουν κακόβουλα. Το θέμα των δανείων έχει μία οικονομική διάσταση, μία νομική αλλά και μία πολιτική, αλλά δεν μπορείς να το πλησιάσεις με πολιτικά κριτήρια και κίνητρα μόνο.

Στην νομική του διάσταση όταν η τράπεζα Πειραιώς εστράφη εναντίον του δήμου δεν έκανε αυτό που κάνουν όλες οι τράπεζες σε σχέση με όλους του οφειλέτες. Έκανε μεν την καταγγελία της δανειακής συμβάσεως αλλά δεν έβγαλε διαταγή πληρωμής. Η διαταγή πληρωμής, όπως γνωρίζουν όσοι είχαν το δυστύχημα να μπλέξουνε με τράπεζες και να υποστούν αυτές τις δυσμενείς συνέπειες, είναι μία απόφαση δικαστηρίου η οποία βγαίνει μέσα σε δεκαπέντε μέρες. Η δανείστρια τράπεζα τόσο η Πειραιώς όσο και η Εμπορική παλιότερα δεν επέλεξε την διαδικασία της διαταγής πληρωμής, που την συνέφερε απολύτως γιατί θα είχε τίτλο μέσα σε δεκαπέντε μέρες και αυτό είναι πολύ σοβαρό. Και οι δύο τράπεζες γνώριζαν ότι οι δανειακές συμβάσεις είναι άκυρες. Όποτε αν έβγαζε διαταγή πληρωμής η ανακοπή εκείνη που θα εστρέφετο εναντίο της διαταγής πληρωμής με τον ισχυρισμό ότι οι δανειακές συμβάσεις είναι άκυρες ήθελε να πετύχει και ήθελε οι διαταγές πληρωμής να ακυρωθούν.

Αυτό πανηγυρικά βεβαιώθηκε με την εξέλιξη στο Εφετείο της Πάτρας που δικαίωσε απόλυτα τις δικές μας θέσεις, του Καλογερόπουλου και τη δική μου, παρόλα τα αντίθετα κακόβουλα λεγόμενα, ότι η δανειακή σύμβαση είναι άκυρη. Η τράπεζα επέλεξε να κάνει αγωγή και αυτό έχει τεράστια σημασία. Δεν έκανε αγωγή ο δήμος εναντίον της τράπεζας αλλά η τράπεζα εναντίον του δήμου, και από την στιγμή που κάνει αγωγή σύρει τον δήμο, δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, σε μία θέση άμυνας, κάνοντας ο δήμος Ζακύνθου μία αντίθετη αγωγή για να γνωριστεί η ακυρότητα. Πρέπει να ξέρουμε ότι οι αποφάσεις που βγαίνουν ενάντια στα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, δηλαδή και στο δήμο, δεν μπορούν να κηρυχτούν προσωρινά εκτελεστές, πρέπει να γίνουν τελεσίδικες για να αποτελούν τίτλο, μιλάμε για χρόνια και στα πλαίσια αυτής της διαδικασίας υπήρξε η εμπλοκή, δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά γιατί αν δεν το έκανε αυτό ο δήμος Ζακύνθου ήθελε να έχει διαπράξει ποινικά αδικήματα και θα ήταν υπόλογος ενώπιον του εισαγγελέα. Στα πλαίσια αυτής της άμυνας ειπώθηκαν τα έχοντα σχέση με την ακυρότητα της συμβάσεως που σχετίζεται με έλλειψη προσυμβατικού ελέγχου και με την πλαστότητα της σχετικής απόφασης του δημοτικού συμβουλίου, και το δικαστήριο είπε αναβάλω την έκδοση της αποφάσεων μέχρι να τελειώσει το ποινικό δικαστήριο.

Την τράπεζα την ενδιαφέρει μόνο το κέρδος της, είναι ένας απολύτως κερδοσκοπικός οργανισμός και αυτό φαίνεται και από την τωρινή συμπεριφορά της.

Τώρα έχει δημιουργηθεί ένα πρόβλημα διότι τα πολιτικά δικαστήρια έχουν πει ότι μέχρι να υπάρχει κρίση και μάλιστα αμετάκλητη, που σημαίνει και του Αρείου Πάγου επί της πλαστότητας του σχετικού πρακτικού του δημοτικού συμβουλίου, εμείς δεν δικάζουμε την υπόθεση, δεν βγάζουμε οριστική απόφαση. Στην περίπτωση αυτή υπάρχει μία πρώτη καταδικαστική απόφαση του τριμελούς Εφετείου κακουργημάτων Πατρών, του 2007, που λέει ότι η απόφαση αυτή είναι πλαστή. Πλην όμως έχει ασκηθεί έφεση από τον κατηγορούμενο και δεν έχει ακόμα δικαστεί με αποτέλεσμα να μην έχει υπάρξει πρόοδος από τα πολιτικά δικαστήρια. Πέρα όμως από την πλαστότητα είναι σαφέστατο ότι η σύμβαση αυτή είναι άκυρη διότι δεν υπάρχει προσυμβατικός έλεγχος. Ήταν εκείνες οι σκοτεινές εποχές του 2007.

Τι συμβαίνει όμως τώρα. Που έγκειται το πρόβλημα; H Τράπεζα γνωρίζοντας την ακυρότητα της συμβάσεως, όταν έκαμε την διαταγή πληρωμής, δημιουργώντας αυτές τις συνθήκες της αντιδικίας με το δήμο και ο δήμος αμυνόμενος πρέπει να ακολουθήσει αυτή τη διαδικασία, γιατί δεν γίνεται διαφορετικά, έχει δύο βάσεις μέσα στην αγωγή της. Έχει την λεγόμενη συμβατική, την δανειακή ευθύνη και επικουρικά την εξωσυμβατική, δεχόμενη έτσι η τράπεζα ότι είναι άκυρη η σύμβαση, που αν είναι άκυρη λέει ότι θα μου δώσετε τα χρήματα επειδή τα έχετε πάρει με τις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού. Ποια όμως είναι η διαφορά. Στην περίπτωση της συμβατικής ευθύνης, δηλαδή αν είναι έγκυρη η δανειακή σύμβαση τότε η απαίτηση της τράπεζας είναι αρκετά μεγάλη διότι βάση της συμβάσεως έχουμε ανατοκισμούς, κεφαλοποιήσεις και αρκετά μεγαλύτερα ποσά από αυτά που έχουμε, όταν έχουμε άκυρη δανειακή σύμβαση με την βάση του αδικαιολόγητου πλουτισμού που εκεί έχουμε τόκους μόνο από την επίδοση της αγωγής και με 6%. Αυτό είναι το νομικό θέμα.

Το οικονομικό θέμα είναι ότι θα έπρεπε οι οικονομικές υπηρεσίες του δήμου με την συνδρομή των νομικών υπηρεσιών του δήμου να έχουν δημιουργήσει δύο στήλες σχετικά με αυτό το δάνειο της Πειραιώς, εκ των οποίων η μία θα ανέγραφε πιο είναι το ποσό που πρέπει να καταβάλει ο δήμος εάν η σύμβαση είναι έγκυρη και πιο είναι το ποσό που πρέπει να καταβάλει εάν η σύμβαση είναι άκυρη και λειτουργεί με βάση του αδικαιολόγητου πλουτισμού. Ξεκάθαρες κουβέντες η σύμβαση είναι άκυρη.

Εφόσον πάμε στο δεύτερο ποσό και τα χρήματα τα οποία έχουν κατατεθεί στο ταμείο Παρακαταθηκών και δανείων υπερβαίνουν και πράγματι υπερβαίνουν και ως προς αυτό υπάρχει ήδη δικαστική απόφαση, τότε πλέον υπάρχει πλατφόρμα συμβιβασμού που κανείς νομικός δεν μπορεί να την αρνηθεί. Κάτι που δεν μπορούν να δεχτούν οι πολιτικοί διότι τα νιτερέσα τους είναι πολιτικά που πολλές φορές μέσα στα νιτερέσα αυτά χάνουνε το συμφέρον των δημοτών και του δήμου, αυτό είναι που συνήθως συμβαίνει, ξεκάθαρες κουβέντες.
Αυτό δεν είναι απόφαση δημάρχου, είναι επίσημη γνωμοδότηση δικηγόρου με απόφαση δημοτικού συμβουλίου λόγω ποσού.

Η πλατφόρμα που υπάρχει για τον συμβιβασμό και επαναλαμβάνω ότι η νηφάλεια κρίση, η νομική κρίση, η οικονομική κρίση λέει ναι στον συμβιβασμό, όπως λέω και εγώ. Οι πολιτικές κραυγές με αφήνουν παγερά αδιάφορο, όπως με άφηναν σε όλη μου τη ζωή μέχρι και τώρα. Το θέμα είναι το οικονομικό μέγεθος.

Η τράπεζα Πειραιώς αναγνωρίζει την ακυρότητα των συμβάσεων και ως εκ τούτου περιορίζεται στην αναζήτηση του ποσού που προκύπτει από την αξίωση της για αδικαιολόγητο πλουτισμό ναι ή όχι;
Αν αυτό το αναγνωρίζει, αυτός είναι ο χώρος που πρέπει να γίνει ο συμβιβασμός.

Δεν αποκλείω την περίπτωση η τράπεζα Πειραιώς να δεχτεί την ακυρότητα των συμβάσεων και ως εκ τούτου να περιορίσει την απαίτηση της στη βάση του αδικαιολόγητου πλουτισμού.

Μπορεί να ακουστούν πολιτικές κραυγές που να πούνε δεν πήρε τίποτα ο δήμος και για αυτό το λόγο δεν πρόκειται να δώσει τίποτα. Δεν είμαι πολιτικός αλλά ως νομικός νομίζω ότι τέτοιο πράγμα δεν πρόκειται να σταθεί σε κανένα δικαστήριο. Κατά συνέπεια πρέπει να γίνει δεκτό ότι τα χρήματα αυτά έχουν δοθεί με τον τρόπο που δοθήκανε. Ποτέ κανείς δεν το έχει ψάξει αυτό και κανείς δεν έχει δώσει λογαριασμό στο δήμο και τους δημότες αφού από το 2007 δεν έχει ασχοληθεί κανείς για λόγους που ίσως εύκολα μπορεί να φανταστεί κάποιος. Το ίδιο συμβαίνει με το δάνειο της εμπορικής που όμως εκεί είναι πανεύκολο να δει κανείς που πήγαν τα χρήματα βλέποντας τις καταστάσεις επιταγών και άλλων δοσοληψιών που είχαν γίνει.
Πιστεύω ότι τα χρήματα των δανείων του δήμου θα δοθούν στην τράπεζα Πειραιώς με τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού όπως συνέβη και με το δάνειο της Εμπορικής.

Κατά συνέπεια θα πρέπει ο δήμος να πει ναι σε έναν συμβιβασμό, θα πρέπει να εκτιμήσει απολύτως το ποσό το οποίο πρέπει να καταβάλει, να εκτιμηθεί τι ποσό έχει παρακρατηθεί από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και τι έχει εισπράξει μέσα από τα τέλη της ΔΕΗ. Τότε θα είναι απόλυτα βέβαιο και σαφές σε πιο σημείο βρίσκεται σε ότι αφορά το θέμα αυτό ο δήμος Ζακύνθου.

Δεν ξέρω να έχει ξεκαθαριστεί αυτό. Υπάρχει ένας τρόπος όμως να ξεκαθαριστεί. Υπάρχει ένα πολύτιμο έγγραφο, η περσυνή υπ αριθμόν 4/2019 απόφαση του πολυμελούς πρωτοδικείου Ζακύνθου όταν ο δήμος Ζακύνθου πήγε στο δικαστήριο έχοντας ζητήσει τη συνεργασία ενός πολύ διακεκριμένου δικηγόρου στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης, νομικού συμβούλου της ΚΕΔΕ, και κατατέθηκε η αίτηση από πλευράς του δήμου και βγήκε αυτή η απόφασή που μεταρρύθμισε μια προηγούμενη απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων που υπήρχε έχει πολύ ωραία στοιχεία.
Άρα με νούμερα και ξεκάθαρη πρόταση ώστε αν απογυμνωθεί η θέση της τράπεζας και όταν ξεκαθαριστεί το θέμα από αυτή την πλευρά, τότε ο κάθε ένας θα αναλάβει τις ευθύνες του όπως φαντάζομαι και οι παράγοντες της τράπεζας Πειραιώς που δεν είναι υπεράνω της λογικής και του νόμου.

Δεν ξέρω που οφείλεται η ελλιπής ενημέρωση, αλλά αυτό το πλάνο που περιέγραψα δεν θα πάρει πάνω από δεκαπέντε ημέρες. Και τότε θα κληθεί η τράπεζα Πειραιώς να ξεκαθαρίσει την θέση της. Με ένα υπόμνημα δύο σελίδων που θα περιλαμβάνει αυτά τα νούμερα θα κληθεί η τράπεζα να ξεκαθαρίσει την θέση της, εάν επιμένει να πάρει τα χρήματα από μία άκυρη σύμβαση, δηλαδή αισχροκερδώντας, βγάζοντας έτσι το πρόσωπό της που δεν το έχει αποκαλύψει μέχρι σήμερα, γιατί δεν έχει γίνει καμία πρόταση σωστή προς την κατεύθυνση αυτή.

Η πλατφόρμα του συμβιβασμού που εκθέτω έχει σαν προϋπόθεση ότι η σχετική απόφαση του δημοτικού συμβουλίου είναι πλαστή και η σύμβαση άκυρη, κατά συνέπεια κανείς δεν δικαιώνεται από τους δράστες αυτής της θλιβερής κατάστασης της εγκληματικής ενέργειας που έγινε εναντίον του δήμου το 2007.
Ο συμβιβασμός αυτός θα εκτείνεται και στο ποινικό πλέγμα των εκατέρωθεν μηνύσεων.

Η μόνη κατεύθυνση που μπορεί να υπάρξει κατά την νομική αξιολόγηση των γεγονότων και των στοιχείων, είναι ότι η σύμβαση των δανείων είναι άκυρη. Οποιοσδήποτε κινηθεί προς την αντίθετη κατεύθυνση σημαίνει ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα της τράπεζας Πειραιώς είτε αμέσως είτε εμμέσως για λόγους που ξέρει και αναφέρομαι στους τοπικούς παράγοντες.

Μία είναι η στρατηγική και είναι τα οικονομικά συμφέροντα του δήμου, συνεπώς των δημοτών.

ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΙΣ ΠΑΡΟΧΕΣ ΝΕΡΟΥ

Το νερό είναι αγαθό και θα ήταν ευχής έργο να παρέχεται δωρεάν σαν τον αέρα που αναπνέουμε. Δεν μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος χωρίς το νερό και δεν αναφέρομαι στην ποιότητα του Ζακυνθινού νερού που έχουμε στις βρύσες μας και για το οποίο δεν έχει μιλήσει κανείς. Αναφέρομαι στο νερό που έρχεται στο σπίτι μας, όχι για να το πιούμε, γιατί κανείς δεν πίνει αυτό το νερό, χωρίς να έχουμε διερωτηθεί γιατί δεν το πίνουμε αλλά το νερό που είναι απαραίτητο για να πλυθούμε αν κάνει και για να πλυθούμε. Το να κόβουμε αυτό το νερό, από το οποίο εξαρτάται η αξιοπρέπειά και η υγιεινή μας, νομίζω ότι είναι επώδυνο μέτρο και το λέω απόλυτα δεν θα έπρεπε να έχει παρθεί. Το να μην δίνουμε μάλιστα δυνατότητα διακανονισμού εμπεριέχει το στοιχείο της τιμωρίας και του κολασμού.

Η κοινωνική διάσταση δεν λειτουργεί με άσπρο-μαύρο, υπάρχουν και ενδιάμεσες καταστάσεις. Όταν μάλιστα έχεις συνηθίσει από το παρελθόν να μην πληρώνεις και να μην σου κόβεται το νερό, παρόλο που οι λογαριασμοί έχουν την σχετική ειδοποίηση διακοπής, έχει δημιουργηθεί μία συνθήκη η οποία λέει ότι ναι μεν στο λέω αλλά δεν στο κόβω. Η Δημοτική Αρχή εξακολουθεί να είναι ενιαία και έχει συνέχεια παρόλο που αλλάζει κάθε εκλογές. Αφού η νέα διοίκηση λέει ότι αυτή την κατάσταση δεν μπορεί να την ανεχτεί οφείλει πριν πάρει δραστικά μέτρα να προειδοποιήσει δημοσιοποιώντας τις προθέσεις της και εξαντλώντας όλα τα περιθώρια. Το νερό δεν κόβεται. Όταν κόβεις το νερό σε ένα ευρωπαϊκό κράτος, σε έναν ευρωπαίο πολίτη τον γυρίζεις στον μεσαίωνα. Υπάρχουν αγαθά που είναι κατάκτηση του πολιτισμού μας, το ρεύμα και το νερό δεν πρέπει να τα στερούμε εύκολα από τους ανθρώπους διότι δεν λειτουργούμε στα πλαίσια των κατακτήσεων που έχει κάνει ο άνθρωπος πολιτισμικά.

Το θέμα της οικονομικής διαχείρισης θα έπρεπε να είναι γνωστό στο δημοτικό συμβούλιο και κατ’ επέκταση στους δημότες, γιατί το δημοτικό συμβούλιο είναι οι δημότες. Στους δήμους δεν υπάρχει η αρχή τους ενός ανδρός, εδώ υπάρχει η δημοκρατική διάσταση και η συλλογικότητα. Ανεξάρτητα από το ποσοστό των εκλογών δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν συλλογικά όργανα, όπως είναι το δημοτικό συμβούλιο και οι επιτροπές τους δήμου που είναι θεσμοθετημένα. Όταν ένας οργανισμός παύει να λειτουργεί με τους θεσμούς του τότε πλέον δεν υπάρχει νόμιμη και δημοκρατική λειτουργία αυτού του οργανισμού. Τότε καταργούμε τους νόμους και πάμε σε μία άλλη διάσταση και ποιος μας εγγυάται ότι ο οποιοδήποτε ένας άνθρωπος μπορεί να εξασφαλίσει τα συμφέροντα του κόσμου. Ο Περικλής ήταν ο μεγάλος, ο ένας και μοναδικός αλλά ποτέ δεν σκέφτηκε κανείς, την εποχή εκείνη, να μην λειτουργεί η βουλή των Αθηναίων.

Θεωρώ ότι στην εποχή μας και στην κοινωνία μας πρέπει να γίνονται τα πράγματα με ένα τρόπο διαλεκτικό και όχι με ένα τρόπο αποφασιστικό ατομικό. Γνωρίζω ότι υπάρχουν πολλά προβλήματα στη Ζάκυνθο που έρχονται από το παρελθόν τα οποία πρέπει να αντιμετωπιστούν για την αναβάθμιση της καθημερινής ζωής των πολιτών. Υπάρχει η βούληση του ενός να πάμε σε αυτή την πορεία, πράγμα που έχει γίνει αποδεκτό και για αυτό είχαμε αυτή την εκλογή από τους δημότες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει όλοι μαζί να συνεργαστούμε σε αυτή την κατεύθυνση, ότι δεν πρέπει να συμπορευτούμε και κυρίως εκείνοι οι άνθρωποι που συγκροτούν τα αντίστοιχα θεσμικά όργανα. Δεν είναι δυνατό ποτέ να λυθούν τα προβλήματα με την έμπνευση, την ενέργεια, με την βούληση ενός και μόνο προσώπου. Έτι δεν λύνονται ούτε τα προβλήματα της προσωπικής καθημερινής μας ζωής, για αυτό και έχουμε ανάγκη από τον διάλογο με τον άνθρωπό μας στο σπίτι η με τον φίλο μας και το γείτονα. Πόσο μάλλον τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή ο δήμος Ζακύνθου που δεν είναι υπόδειγμα καλής διοίκησης, αντιθέτως.

Ακούστε ολόκληρη την εκπομπή: