«Δεν υπάρχει αντισεισμικός σχεδιασμός για τη Ζάκυνθο και αν υπάρχει δεν τον γνωρίζουν οι κάτοικοι του νησιού.

Δεν έχει νόημα να λέμε ότι υπάρχει αντισεισμικός σχεδιασμός και να είναι κλεισμένος σε κάποιο συρτάρι. Ο πολίτης θα πρέπει να γνωρίζει τι ακριβώς θα κάνει σε έναν ισχυρό σεισμό, όπως και ο γονέας, αν ο σεισμός γίνει μέρα και εν ώρα διδασκαλίας.
Πρέπει από τώρα να γίνονται τακτικές ασκήσεις για σεισμούς και βέβαια απαιτείται μια επικαιροποιημένη και ολοκληρωμένη κυκλοφοριακή μελέτη, όχι ξεχωριστές και αποσπασματικές μελέτες, ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός. Για παράδειγμα, αναφέρεται ότι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης η οδός Αλεξάνδρου Ρώμα και η οδός Κάλβου γίνονται έξοδος από την πόλη, όλα αυτά πρέπει να τα δούμε πως εφαρμόζονται στην πράξη.

Θα πρέπει να υπάρχουν σημεία συγκέντρωσης μέσα στην πόλη και για όλες τις γειτονιές ξεχωριστά, να υπάρχει έξοδος διαφυγής από την πόλη, εκτός της παραλιακής οδού σε περίπτωση που εμφανιστούν ρηγματώσεις εκεί, σχέδιο εκκένωσης όλων των σχολείων, σε γνώση φυσικά των γονέων και σχέδιο εκκένωσης από μεγάλους εργασιακούς χώρους, όπως σούπερ μάρκετ, τράπεζες, ξενοδοχεία και δημόσιες υπηρεσίες.
Επίσης θα πρέπει να μας απασχολήσει το κατά πόσο το Νοσοκομείο Ζακύνθου μπορεί να ανταποκριθεί σε έναν ενδεχόμενο μεγάλο σεισμό, λόγω της έλλειψης προσωπικού που υπάρχει. Πρέπει να προβλέπουμε για να είμαστε έτοιμοι σε έναν μεγάλο μελλοντικό σεισμό.

Επειδή βλέπω να έρχονται στο νησί Υπουργοί και να υπόσχονται διάφορα, θυμίζω ότι η Ζάκυνθος έχει υποστεί καταστροφές από πλημμύρες και φωτιές, και μέχρι σήμερα από ότι γνωρίζω, δεν έχει αποζημιωθεί κανείς.»