«Πάντα έλεγα ότι κάτι πρέπει να γίνει για το Ναυάγιο, αλλά από τον περασμένο Δεκέμβριο είχα εκφράσει τους ενδοιασμούς μου για όλα αυτά που δρομολογούνται.
Βλέποντας πλέον το σχέδιο νόμου, διαπιστώνουμε ότι ξεκάθαρα μιλάμε για μια ανώνυμη εταιρεία και όχι για έναν φορέα διαχείρισης. Μια ανώνυμη εταιρεία που της δίνεται η δυνατότητα διαχείρισης της δημόσιας περιουσίας και του αιγιαλού στο Ναυάγιο, η οποία εταιρεία θα έχει πολλές αβάντες. Μιλάμε για αβάντες στην διαδικασία των αναθέσεων, των προσλήψεων, των αποφάσεων και του μοιράσματος χρήματος που θα λαμβάνει. Λείπει ο έλεγχος πάνω σε αυτή την εταιρεία και εγείρονται ζητήματα αδιαφάνειας.

Η έδρα της εταιρείας θα είναι στην Αττική και όχι στη Ζάκυνθο και εδώ προκύπτει το πρώτο ερώτημα, για ποιον λόγο θα έχει την έδρα της στην Αττική. Μια εταιρεία που θα έχει έναν πρόεδρο και έναν διευθύνοντα σύμβουλο, δύο θέσεις κλειδιά, οι οποίοι θα ορίζονται απευθείας από τον Υπουργό. Θα έχει δικό της τον αιγιαλό και θα μπορεί να τον κάνει ότι θέλει. Θυμίζω ότι το 2018 καθορίσθηκε η γραμμή αιγιαλού, αλλά μπορεί ακόμα και τώρα να ξεκινήσει μια διαδικασία επαναχάραξης γραμμής αιγιαλού, αρκεί να υπάρχει ανάλογο αίτημα, κάτι που μέχρι τώρα δεν έχει γίνει.

Δίνεται η δυνατότητα μέχρι και απαλλοτρίωσης του καραβιού «Παναγιώτης» υπέρ της εταιρείας αυτής και όχι υπέρ του δημοσίου. Το μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας διαθέτει χίλιες μετοχές που ανήκουν στο κράτος, αλλά εδώ τίθεται το δεύτερο ερώτημα, γιατί χίλιες και όχι μία μετοχή; μήπως για να μπορεί στο μέλλον το κράτος να πουλήσει κάποιες εξ αυτών σε ιδιώτη, ποιο εύκολα από ότι θα μπορούσε αν είχε μία μετοχή; Να σημειώσω ότι στο ίδιο σχέδιο νόμου προβλέπεται η δημιουργία και μιας δεύτερης εταιρείας, σύμφωνα με το άρθρο 7, παράγραφος 1, για την αξιοποίηση ιαματικών πηγών. Σε αυτή την δεύτερη εταιρεία προβλέπεται να έχει το δημόσιο τον έλεγχο του 51% των μετοχών, αλλά αυτό δεν αναφέρεται στην εταιρεία που αφορά το Ναυάγιο. Γιατί άραγε; Αυτό είναι ιδιαίτερα προβληματικό και δεν αποκλείει την δυνατότητα ιδιωτικοποίησης της εταιρείας στο μέλλον.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας που θα είναι επταμελές, προβλέπει και τον ορισμό κάποιων εκπροσώπων. Έναν εκπρόσωπο της Περιφέρειας, έναν από το Επιμελητήριο, το οποίο εκπροσωπεί όλον τον επιχειρηματικό κόσμο της Ζακύνθου, αλλά και έναν εκπρόσωπο από τους Συλλόγους Ξενοδόχων της Ζακύνθου. Γιατί να υπάρχει εκπρόσωπος των ξενοδόχων; Αφού το Επιμελητήριο εκπροσωπεί το σύνολο των επιχειρήσεων της Ζακύνθου. Και ποιος θα ορίσει τον εκπρόσωπο των Ξενοδόχων; Επίσης εξ ορισμού θα μπουν στο Διοικητικό Συμβούλιο οι δύο Κοινοτάρχες Βολιμών και Αναφωνήτριας. Εδώ τίθενται δύο ερωτήματα. Το πρώτο είναι, γιατί δεν θα συμμετέχει και η Κοινότητα Μαριών, και το δεύτερο, γιατί θα πρέπει να έχουν λόγο μόνο οι όμορες Κοινότητες της περιοχής;

Ο Δήμος που είναι; Δεν υπάρχει, τον έχουν πετάξει έξω. Αυτά δεν είναι απλές παραβλέψεις, αλλά μεθοδεύσεις. Θα θέλαμε ως Ζακυνθινοί να έχουμε έναν σοβαρό και εποπτικό ρόλο για το Ναυάγιο που αποτελεί περιουσία της Ζακύνθου. Τώρα που θα έχουμε και τη δημόσια διαβούλευση του νομοσχεδίου, να δούμε και αν θα υπάρξουν αντιδράσεις. Να δούμε και στο αυριανό Δημοτικό Συμβούλιο που θα έχει ως θέμα συζήτησης το Ναυάγιο, ποια θα είναι και η θέση του Δημάρχου, ο οποίος εδώ και καιρό έχει στα χέρια του το σχέδιο νόμου. Πρέπει να οργανωθούμε και να αντιδράσουμε.»