«Δόξα τον Θεό, τώρα είμαστε όλοι καλά στην υγεία μας.

Οι γονείς μου, ο θείος και η θεία μου, κόλλησαν τον Κορωνοϊό πηγαίνοντας ένα ταξίδι ζωής στο Ισραήλ, στους Αγίους Τόπους. Δυστυχώς όταν επέστρεψαν οι δύο από αυτούς παρουσίασαν συμπτώματα κοινής γρίπης.

Ο θείος μου πριν επιστρέψει στη Ζάκυνθο παρουσίασε υψηλό πυρετό, είχε βάλει θερμόμετρο στο Ισραήλ και είχε 38,6. Οι περισσότεροι συνταξιδιώτες τους στο πούλμαν είχαν δέκατα και συνάχι. Ενημέρωσαν το ταξιδιωτικό πρακτορείο και φρόντισαν να φορέσουν μάσκες για να ταξιδέψουν μην μπορώντας να κάνουν κάτι άλλο. Τόσο στο αεροδρόμιο στο Ισραήλ, όσο και στο «Ελευθέριος Βενιζέλος», δεν τους έγινε κανένας έλεγχος. Επιστρέφοντας κάποιοι είχαν δέκατα κάποιοι συνάχι και κάποιοι άλλοι ήταν εντελώς ασυμπτωματικοί.

Με το πούλμαν του τουριστικού γραφείου που τους είχε κλείσει το ταξίδι στους Αγίους Τόπους, επέστρεψαν όλοι μαζί από την Αθήνα μέχρι και την Κυλλήνη, από όπου οι δικοί μου πήραν το πλοίο για την Ζάκυνθο και από το λιμάνι επέστρεψαν στο σπίτι με το αυτοκίνητό τους. Η μητέρα μου, με το που έφτασε την Παρασκευή στη Ζάκυνθο δεν αισθανόταν καλά, είχε δέκατα. Είναι ενσυνείδητος άνθρωπος και έμεινε απομονωμένη στο σπίτι της, μακριά από εμένα και την οικογένειά μου επειδή αυτό θεώρησε ότι ήταν το σωστό, καθώς έχουμε μικρά παιδιά και δεν ήθελε να κολλήσει κάποιον.
Μέχρι τότε κανείς δεν είχε την υποψία του Κορωνοϊού, δεν ήθελαν να το πιστέψουν γιατί το Ισραήλ δεν ήταν μια χώρα στην οποία είχε διαγνωστεί ότι υπάρχει ο ιός.

Δεν προβλημάτισαν κανέναν τα συμπτώματα στο Ισραήλ γιατί αυτό το Προσκυνηματικό ταξίδι είναι κουραστικό. Το ταξίδι περιλαμβάνει ολονυχτίες, οι εκδρομείς κοιμόντουσαν μόνο τρεις ώρες, είχαν πολλές διαδρομές να κάνουν και πολλά μέρη για να περιηγηθούν ενώ ο καιρός δεν ήταν καλός, ήταν κρύος. Δεν είχαν χρόνο για ξεκούραση και για αυτό το λόγο όλοι θεώρησαν ότι είχαν κρυώσει από το κρύο και την ταλαιπωρία.

Ο πατέρας μου μέχρι και σήμερα δεν έχει εμφανίσει απολύτως κανένα σύμπτωμα. Αφού επέστρεψε στη Ζάκυνθο, άνοιξε κανονικά το σούπερ μάρκετ που διατηρούμε στο Καλαμάκι. Μέχρι που ενημερωθήκαμε για το πρώτο επιβεβαιωμένο κρούσμα στη Πάτρα, ο πατέρας μου λειτουργούσε κανονικά το μαγαζί και μέχρι σήμερα δεν έχει παρουσιάσει κανένα σύμπτωμα παρότι βγήκε θετικός στον Κορωνοϊό. Το ίδιο ισχύει και για την θεία μου η οποία μέχρι σήμερα δεν παρουσίασε κανένα σύμπτωμα.

Και οι τέσσερεις, βρέθηκαν θετικοί στον Κορωνοϊό αλλά μόνο η δύο νοσήσαν. Η μητέρα μου είχε πυρετό για πέντε μέρες μέχρι 38,6 και βήχα. Ο θείος μου έκανε υψηλό πυρετό 39 και είχε βήχα. Κανένας δεν είχε δύσπνοια ή κάποιο άλλο σύμπτωμα.

Εμείς, τόσο εγώ, όσο ο σύζυγός μου, τα παιδιά μας αλλά και τα ξαδέλφια μας, από την πρώτη στιγμή, κρατήσαμε σε μια απόσταση τους γονείς μας και κανένας από εμάς μας δεν παρουσίασε κάποιο σύμπτωμα.

Ο ΕΟΔΥ έδωσε οδηγίες στους γονείς μου, στον θείο και τη θεία μου, να παραμείνουν για 14 ημέρες απομονωμένοι στα σπίτια τους, όπως και έγινε. Σήμερα έχουν περάσει 17 ημέρες απομόνωσης κατ οίκον. Φυσικά σήμερα, θα μπορούσαν να κυκλοφορούν έξω, αλλά δεν το πράττουν γιατί ακολουθούν όπως ακολουθούμε όλοι μας τις γενικές οδηγίες του ΕΟΔΥ, και παρότι έχουν νοσήσει μένουν στο σπίτι. Στο σπίτι θα μείνουμε όλοι μας, όσο χρειαστεί, όπως πρέπει να κάνουν και όλοι.

Δεν μας κάλεσαν ποτέ από τον ΕΟΔΥ για να μας δώσουν κάποια οδηγία. Μόνοι μας ζητήσαμε οδηγίες από τον ΕΟΔΥ, τόσο εγώ, όσο και ο σύζυγός μου και τα παιδιά μου. Ζητήσαμε να κάνουμε το τεστ, αλλά μας απάντησαν ότι δεν είναι απαραίτητο, αφού δεν έχουμε συμπτώματα. Μέχρι σήμερα δεν έχουμε παρουσιάσει κάτι.

Δεν με φοβίζει ο περιορισμός στο σπίτι. Ευτυχώς εμείς μένουμε στο χωριό, έχουμε την αυλή και τον κήπο μας όπου αυτόν τον καιρό μπορούσαμε να βγούμε τόσο οι γονείς όσο και τα παιδιά. Θα μείνουμε στο σπίτι όσο χρειαστεί και ένα και δύο μήνες, αρκεί να περάσει η μπόρα. Με νοιάζει μόνο να είμαστε καλά εγώ και οι συνάνθρωποί μου. Για αυτό το λόγο εφαρμόσαμε από την αρχή σωστά και κατά λέξη όλα τα μέτρα και τις οδηγίες.

Όλον αυτό τον καιρό μας εξυπηρετούσαν αρκετοί συγγενείς και φίλοι. Μας άφηναν στο κατώφλι του σπιτιού τα ψώνια και έτσι δεν μας έλειψε τίποτα. Παράλληλα από το σούπερ μάρκετ που έχουμε, προμηθευόμασταν όλα τα αναγκαία, δεν χρειάστηκε να πάμε πουθενά.

Τώρα που έχουν περάσει οι μέρες μπορεί ένας από την οικογένεια, ο σύζυγός μου, να βγει από το σπίτι για να πάει σε ένα φαρμακείο αν χρειαστεί. Θα βγει όμως μόνο για τα αναγκαία.

Αντιμετωπίσαμε μια μεγάλη περιπέτεια, μια μεγάλη ανασφάλεια και μια φοβία για την υγεία μας, η ψυχολογική πίεση ήταν τεράστια. Περάσαμε πολύ δύσκολα όταν μάθαμε ότι οι γονείς μας πιθανόν να νοσούν και αργότερα ότι έχουν μολυνθεί από τον ιό. Μας φόβιζε το άγνωστο. Ανησυχήσαμε για την υγεία τους. Είχαμε ένα βουνό μπροστά μας. Θορυβηθήκαμε πολύ, ανησυχούσαμε και περιμέναμε να δούμε την εξέλιξη.

Μέσα σε αυτή τη πίεση περίμενε ο κόσμος ότι θα βγούμε δημόσια να ανακοινώσουμε ότι είμαστε εμείς που έχουμε τον Κορωνοϊό, η οικογένεια μας. Δεν γινόταν αυτό την ώρα που αντιμετωπίζαμε τον δικό μας Γολγοθά. Από την μια είχαμε να αντιμετωπίσουμε την αγωνία και τον φόβο για την υγεία μας, για το αν θα τα καταφέρουμε να βγούμε ζωντανοί, για το αν θα είμαστε καλά και από την άλλη την κατακραυγή του κόσμου. Μας έπαιρναν τηλέφωνο φίλοι και συγγενής και μας έλεγαν όλα αυτά που γράφανε κάποιοι δεξιά και αριστερά.
Δεν μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε τον κόσμο, δεν το σκεφτόμασταν καν, το μόνο που σκεφτόμασταν ήταν πως θα επιβιώσουμε. Είμασταν σε διαρκή επικοινωνία με τους γιατρούς μας. Κάθε μέρα που ξημέρωνε κάναμε το σταυρό μας και λέγαμε Παναγία μου είμαστε ζωντανοί. Κάθε μέρα είχαμε το θερμόμετρο δίπλα μας για να μετράμε τη θερμοκρασία μας. Είχαμε τρελαθεί όλοι. Δεν ξέραμε τι μας περιμένει.

Στην αρχή ήμουν πολύ θυμωμένη, μετά όμως είπα Παναγία μου πέρασε, είμαστε καλά, ευχαριστώ το Θεό, τελείωσε όλο αυτό και το μόνο που θέλω είναι να έχουμε όλοι υγεία. Εύχομαι κανένας άνθρωπος να μην περάσει αυτό που περάσαμε. Σε όλα τα κακόβουλα σχόλια που γράφτηκαν για μας, απαντώ πως εύχομαι σε όλους να έχουν υγεία.

Οι περισσότεροι μας συμπεριφέρθηκαν πολύ σωστά, πέραν από συγγενείς και στενούς φίλους. Τους ευχαριστώ όλους που ήταν κοντά μας και έτρεχαν για εμάς.
Από την πρώτη στιγμή ήταν δίπλα μας ο παιδίατρος κ. Γιώργος Δημητρίου, που μας στάθηκε σαν αδερφός και μας βοήθησε πάρα πολύ, εύχομαι κάθε μέρα ο θεός να το έχει καλά, είμαστε πολύ τυχεροί που τον έχουμε στο νησί, τον ευχαριστώ πολύ για όσα έκανε για εμάς. Επίσης μας στάθηκε πολύ και μας καθοδήγησε ο Αντιπεριφερειάρχης Ζακύνθου κ. Στασινόπουλος, που είναι και οικογενειακός μας φίλος, καθώς και ο Βουλευτής μας κ. Ακτύπης, που καθημερινά και μέχρι σήμερα μας καλεί για να μάθει πως είμαστε, έδειξε πραγματικό ενδιαφέρον. Αυτοί οι άνθρωποι τρέχουν να βοηθήσουν το νησί όπως μπορούνε, τους αξίζει ένα μεγάλο ευχαριστώ από όλους μας και από όλη την κοινωνία για αυτά που πράττουν καθημερινά. Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω για το ενδιαφέρον τους τον Αντιδήμαρχο κ. Άγγελο Σεβαστιάδη, και τους συμβούλους του Τοπικού Συμβουλίου Καλαμακίου, Τάσο Τζιμη και Σάκη Στραβοπόδη για την καθημερινή τους στήριξη και βοήθεια στην οικογένεια μας.

Μακάρι αυτή η περιπέτεια να περάσει για όλους.»

Ακούστε ολόκληρη την εκπομπή: