«Έχουμε ένα σχέδιο νόμου, μια πρόταση της Πολιτείας, που ακόμα δεν έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση και αφορά το Ναυάγιο. Προβλέπεται να ιδρυθεί με νόμο μια ανώνυμη εταιρεία με ένα μετοχικό κεφάλαιο που εξ ολοκλήρου θα ανήκει στο Ελληνικό δημόσιο. Ο χώρος δράσης αυτής της εταιρείας θα είναι μέσα στα όρια του αιγιαλού του Ναυαγίου, με αντικείμενο την διατήρηση και αξιοποίηση του πλοίου «Παναγιώτης».

Είναι παραδεκτό ότι επί πολλά χρόνια, όπως και το Υπουργείο Τουρισμού σημειώνει, το Ναυάγιο ήταν σε καθεστώς ακινησίας. Επίσης, ένας ακόμα στόχος της εταιρείας θα είναι και η ασφαλής πρόσβαση και θέαση των επισκεπτών στην περιοχή και το Ναυάγιο. Για πρώτη φορά το κράτος, με έναν επίκαιρο και σύγχρονο τρόπο παρεμβαίνει και δίνει λύσεις.

Δεν θεωρώ ότι αυτή η ανώνυμη εταιρεία δημιουργείται για κάποιον υστερόβουλο λόγο. Η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του Διοικητικού της Συμβουλίου, τα πέντε εκ των επτά μελών, θα εκπροσωπούνται από τοπικούς φορείς. Εξ οφίτσιο θα μετέχουν εντός του Διοικητικού Συμβουλίου και οι δύο Κοινοτάρχες Βολιμών και Αναφωνήτριας. Αν το ζήτημα είναι η δημοκρατική αποτύπωση του Διοικητικού Συμβουλίου, δεν τίθεται θέμα. Μέχρι τα όσα σήμερα γνωρίζουμε, το Δημοτικό Συμβούλιο δεν θα έχει εκπρόσωπό του, αλλά προφανώς οι δύο Κοινοτάρχες θα δίνουν λόγο στο Δημοτικό Συμβούλιο και κατ’ επέκταση στον Δήμο.

Μόνο εφόσον ετίθετο θέμα πώλησης και ενδιαφέροντος του πωλητή για κάτι τέτοιο, θα υπήρχε η πιθανότητα πώλησης των μετοχών της εταιρείας σε ιδιώτη. Δεν διαφαίνεται όμως μια τέτοια πρόθεση και δεν είναι επί της παρούσης αυτό το ζήτημα για να μας απασχολεί. Αυτό που τώρα πρέπει να κρατάμε, είναι ότι για πρώτη φορά το Ελληνικό δημόσιο διαθέτει πόρους για το Ναυάγιο και προχωρά στη ρύθμιση του προβλήματος. Για πρώτη φορά θα υπάρχει ένας υπεύθυνος για το Ναυάγιο, ένας που θα δίνει λόγο για οτιδήποτε συμβεί στο Ναυάγιο.
Το ζήτημα της έδρας της εταιρείας, είναι περισσότερο συμβολικό, αλλά πρωτίστως λειτουργικό. Ο ρόλος της εταιρείας θα είναι επιτελικός καθώς θα μπορεί να κάνει μελέτες, προγραμματικές συμβάσεις και διεκδικήσεις χρηματοδοτήσεων, άρα θεωρούν ότι λειτουργικά είναι προτιμότερο η έδρα να είναι στο κέντρο των αποφάσεων, στην Αθήνα.
Δεν τίθεται θέμα αδιαφάνειας της εταιρείας, όταν στο διοικητικό της συμβούλιο τα πέντε από τα επτά μέλη της είναι εκπρόσωποι της Ζακύνθου. Άλλωστε η διαφάνεια της εταιρείας διασφαλίζεται και μέσω του εμπορικού νόμου που διέπει όλες τις ανώνυμες εταιρείες.

Προφανώς στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας θα μπορούσαν να μετέχουν και άλλοι είκοσι φορείς, ή και να απαρτίζεται από ένα πενταμελές Διοικητικό Συμβούλιο, αλλά το ουσιαστικό ζήτημα είναι να υπάρχει ένα ευέλικτο και ολιγομελές σχήμα. Δεν θα ήταν προς την σωστή κατεύθυνση, βάση και της εμπειρίας που έχω, να υπάρχει ένα πολυμελές και πολυσύνθετο Διοικητικό Συμβούλιο σε μια ανώνυμη εταιρεία.»

Ακούστε ολόκληρη την εκπομπή: