Χθες είχαμε την πρώτη συνεδρίαση της οικονομικής επιτροπής, όπου κατά παράδοση, όλες οι προηγούμενες δημοτικές αρχές, πρότειναν ως αντιπρόεδρο κάποιον σύμβουλο από την αντιπολίτευση. Αυτό δεν συνέβη στη χθεσινή συνεδρίαση, που σημαίνει ότι δεν υπάρχει διάθεση συνεργασίας από τον Δήμαρχο.

Ο κ. Αρετάκης είχε ζητήσει συνεργασίες, εμείς είμαστε πάντα ανοιχτοί σε κάτι τέτοιο, όμως διάλογος δεν γίνεται, γιατί στα θέματα που συζητάμε, επικρατεί εκ μέρους του αλλά και εκ μέρους των συμβούλων του, η λογική της νίκης και της ήττας στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές. Δεν γίνεται να έχουμε έναν διάλογο κουφών, να μην ακούγονται επιχειρήματα.

Δημιουργείται ένα ανησυχητικό πλαίσιο για το ολοκληρωμένο έργο στον Λίβα. Στις 21 του περασμένου Μαΐου, το αρμόδιο Υπουργείο έθεσε το έργο της ολοκληρωμένης διαχείρισης σε επιτήρηση, δηλαδή, σε μία φάση πριν την απένταξη του έργου. Η τελική καταληκτική ημερομηνία για να έχουμε δρομολογήσει όσα απαιτούνται είναι η 14η Φεβρουαρίου 2020.
Το χρονοδιάγραμμα είναι ασφυκτικό και δυστυχώς βλέπω μια συνεχιζόμενη σύγχυση από τον κ. Αρετάκη, δεν είναι καλά ενημερωμένος και αυτό μου προκαλεί εντύπωση γιατί θεωρείται ένας έμπειρος εργολάβος.

Ο κ. Δήμαρχος είχε πει παλαιότερα σε δηλώσεις του, ότι «δεν γίνεται να κατασκευαστεί ένα ανεξήγητα πλημμελές έργο, αυτό του εργοστασίου στον Λίβα». Στις συσκέψεις όμως που ακολούθησαν, στις οποίες ήταν παρόντες οι μηχανικοί του Υπουργείου, αλλά και εγώ, απουσίαζε η οποιαδήποτε πρόταση του κ. Αρετάκη για το εργοστάσιο.
Συμφωνήθηκε ότι μπορούν να γίνουν μικρές αλλαγές. ήσσονος σημασίας, αλλά όχι αλλαγές σε βασικά ζητήματα. Δηλαδή, δεν επιτρέπεται ούτε αλλαγή του προϋπολογισμού ούτε των περιβαλλοντικών όρων, ούτε κάποια αλλαγή στο εμβαδόν του ΧΥΤΥ.

Αν γίνουν αλλαγές στους περιβαλλοντικούς όρους, αυτόματα μπαίνουμε σε κίνδυνο νέων ενστάσεων και προσφυγών στο Συμβούλιο της Επικρατείας που θα σημάνει πάρα πολύ μεγάλη χρονική καθυστέρηση με καταστροφικές συνέπειες για τη Ζάκυνθο.

Άρα, όλη αυτή η φασαρία που κάνει ο κ. Αρετάκης για την αύξηση της χωρητικότητας του ΧΥΤΥ, είναι ένα επικοινωνιακό παιχνίδι, γίνεται για το τίποτα και θέτει σε κίνδυνο την χρηματοδότηση του έργου. Όλοι θα θέλαμε να αυξηθεί ακόμα περισσότερο η χωρητικότητά του ΧΥΤΥ αλλά η χρηματοδότηση που έχουμε δεν είναι απεριόριστη, τα έργα αυτά δεν τελειώνουν ποτέ, θα υπάρχουν όσο υπάρχουν απορρίμματα και για αυτό πάντα θα χρειάζεται νέος σχεδιασμός.»