«Κατανοώ τις αντιδράσεις και τη συζήτηση που γίνεται στο ΠΑΣΟΚ για την υποψηφιότητά μου, είναι κάτι λογικό και θεμιτό. Από τις αρχές του 2022 είχα δεχτεί δύο πολύ τιμητικές προτάσεις από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ όμως μετά από συζητήσεις και με τα δύο κόμματα, είχα αποφασίσει να μην κατέλθω στις εκλογές ως υποψήφιος βουλευτής. Η απόφαση μου άλλαξε μια-δύο μέρες πριν την ανακοίνωση των ψηφοδελτίων, όταν έγινε μια τελική πρόταση από τον ΣΥΡΙΖΑ την οποία και αποδέχτηκα. Και οι δύο προτάσεις με τιμούν ως άνθρωπο, σαν Ζακυνθινό και κοινωνιολόγο και αναγνωρίζω την πικρία που αισθάνονται κάποιοι φίλοι αλλά αυτή είναι η επιλογή μου και με αυτή θα προχωρήσω.

Από το 1999 είμαι υπάλληλος στα κληροδοτήματα της Μητροπόλεως Ζακύνθου που είναι νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, στα οποία Πρόεδρος είναι ο εκάστοτε Μητροπολίτης Ζακύνθου. Άρα ουδεμία επαγγελματική σχέση έχω με την Μητρόπολη, συνεργάζομαι με τον εκάστοτε Μητροπολίτη.

Αν πολιτευόμουν κάθε φορά που ο Μητροπολίτης είχε μια αντιδικία με τον εκάστοτε Βουλευτή, θα είχα πολιτευτεί από το 1999, από την εποχή του Παπαδάτου. Η Εκκλησία στην παρούσα κοινωνική και πολιτική συγκυρία έχει να διαδραματίσει έναν πολύ σημαντικό ρόλο δίπλα στα ελληνικά νοικοκυριά που μαστίζονται από την φτωχοποίηση και την εξαθλίωση και καλό θα ήταν να περιοριστεί στο ρόλο της.

Η Ελλάδα είναι μια χώρα σε ένα σταυροδρόμι πολιτισμών και έχει την ιστορική εκείνη διαδρομή η οποία την κατατάσσει στις χώρες μεταξύ ανατολής και δύσης. Θεωρώ ότι εδώ και χρόνια θα έπρεπε να είχε γίνει ο διαχωρισμός μεταξύ κράτους και Εκκλησίας.

Δεν γνωρίζω τα πάντα για την αγοραπωλησία στην ορεινή Ζάκυνθο αλλά από την έρευνά μου γνωρίζω αρκετά. Ο ρόλος των Πιτσιόρλα και Σαγιά στην αγοραπωλησία των ορεινών έχει ως εξής…
Ο κ.Πιτσιόρλας πριν καν ασχοληθεί με την πολιτική, ως επιχειρηματίας ήταν εξωτερικός συνεργάτης του ομίλου Pima Group που έχει ιδρύσει ο Λιβανέζος Κριστιάν Κομέρ, κάτω από την σκέπη του οποίου υπάρχουν ανώνυμες 18 εταιρείες, φτιαγμένες στην Ελλάδα το 2012-2013. Ο κ.Πιτσιόρλας φαίνεται, χωρίς να έχει αποδειχτεί δικαστικά, και αυτή είναι και η δική μου εκτίμηση ότι είναι ο άνθρωπος που λέει στην Pima Group ότι έχει έρθει στα χέρια του μια πολύ ενδιαφέρουσα επενδυτική πρόταση για τη Ζάκυνθο. To ποιος ενημερώνει τον κ.Πιτσιόρλα για την συγκεκριμένη έκταση στη Ζάκυνθο αυτό είναι κάτι που θα αποδειχτεί στην πορεία της ανακριτικής διαδικασίας. Στη συνέχεια, όταν αλλάζει η κυβέρνηση, αναλαμβάνει Πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ και σύμφωνα με στοιχεία της ΕΥΠ συνομιλούσε με τους συμπράττοντες στην επίμαχη αγοραπωλησία. Η υπόθεση αυτή έχει πάρει το δρόμο της στη δικαιοσύνη και τον Γενάρη του 2024 θα μάθουμε την τύχη της. Για όσο καιρό όμως ήταν μέλος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, δεν προκύπτει από κάπου κάποια δική του παρέμβαση. Θυμάμαι ότι μιλώντας στον ΣΤΙΓΜΑ είχε πάρει μια πολύ σωστή θέση λέγοντας ότι η δικαιοσύνη είναι εκείνη που θα κρίνει τι ανήκει και σε ποιον.

Ο κ.Σπύρος Σαγιάς είναι δικηγόρος της PIMANA πριν γίνει Γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Η επιλογή του Αλέξη Τσίπρα όταν ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας, είναι ο Σπύρος Σαγιάς να είναι γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου και κατά αυτό το διάστημα, με βάση τα αποδειχτικά στοιχεία που έχω και μελετάω ερευνώντας τη δικογραφία δεν συμμετέχει στην όλη υπόθεση, διότι εκείνη την περίοδο η εταιρεία PIMANA φτάνει στο γραφείο του εισαγγελέα Γαληνού Μπρή καταθέτοντας υπομνήματα με άλλο δικηγορικό γραφείο των Αθηνών.

Έχουν δημοσιοποιηθεί συνομιλίες τις οποίες κατέγραψε η ΕΥΠ, οι οποίες αφορούν την επίμαχη αγοραπωλησία και μέχρι στιγμής δεν έχουν αμφισβητηθεί. Μια λεπτή πτυχή αυτής της υπόθεσης η οποία με έχει απασχολήσει, χωρίς να έχω καταλήξει στο τι μπορεί να έχει συμβεί, είναι ότι τον Οκτώβριο του 2019 και λίγες μόνο ώρες πριν ανακοινωθεί η πρόταση της εισαγγελέως Καραμανώλη για το ανακριτικό υλικό αυτής της ιστορίας, είδαμε εμβρόντητοι απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες στον Τύπο, ανθρώπων οι οποίοι είχαν εμπλακεί στην αγοραπωλησία. Στην πορεία είδαμε νέα στοιχεία για αυτές τις συνομιλίες. Το ερώτημα είναι στο γιατί βγήκαν τότε, τον Οκτώβριο του 2019 οι συνομιλίες και όχι νωρίτερα. Εάν επί τέσσερα χρόνια παρακολουθούσαν αυτούς τους ανθρώπους να μεταφέρουν χρήματα, απ’ όπου και να τα μεταφέρουν στην Αθήνα, γιατί αυτό το υλικό των χιλιάδων σελίδων δεν έχει γνωστοποιηθεί, παρά μόνο το υλικό εννέα σελίδων; Ποιος είναι αυτός που έκανε την επιλογή και που είναι οι υπόλοιπες σελίδες τώρα πριν φτάσουμε στο τριμελές εφετείο κακουργημάτων. Γιατί δεν αποτελούν αποδεικτικό υλικό; Νομίζω ότι αυτά τα ερωτήματα είναι πολύ σημαντικά.

Τα έργα και οι ημέρες της Επιτροπής του Ναυαγίου δικαίωσαν τους φόβους και τις αντιδράσεις μου για αυτήν. Οι άνθρωποί που συμμετέχουν στην επιτροπή δεν έχω καμία αμφιβολία ότι δεν έχουν σχέση με την αγοράστρια εταιρεία. Όμως υπάρχουν πολιτικοί παράγοντες στην Επιτροπή που ίσως από άγνοια, μετέφεραν την εικόνα μιας επένδυσης που αποτελεί μια θεία τύχη για τον τόπο μας, και ανεξάρτητα αν αυτή η υπόθεση δεν έχει έδαφος στη δικαιοσύνη για να υποστηριχθεί, θα πρέπει να προχωρήσει.

Η σχέση που έχω με την ιστοσελίδα navagiogate είναι ότι τα παιδιά που την έχουν δημιουργήσει, έχουν δημοσιοποιήσει πολλά από τα άρθρα μου στηρίζοντας τον αγώνα μου όλα αυτά τα χρόνια. Θεωρώ ότι η συγκεκριμένη ιστοσελίδα ανέδειξε θέματα που είχαν σχέση με την συγκεκριμένη αγοραπωλησία και βοήθησε το κόσμο να καταλάβει τι έχει συμβεί.

Το αν είναι καλός ή κακός Βουλευτής ο Διονύσης Ακτύπης, θα το κρίνει ο Ζακυνθινός λαός. Θεωρώ ότι στην κεντρική πολιτική σκηνή αλλά και τοπικά υπάρχουν δύο πολύ κομβικά θέματα τα οποία αξίζει και θέλω να αναφέρω. Το ένα είναι η αγοραστική δύναμη του μέσου μισθού στην Ελλάδα, δηλαδή η μείωση και η απαξίωση της εργατικής δύναμης και της εργασίας.

Σε τοπικό επίπεδο μπορεί το νερό, η αποχέτευση, η κοινωνική ομπρέλα, το δημογραφικό, να είναι μια σειρά θεμάτων που απασχολούν τους συμπατριώτες μας, αλλά αυτό που εγώ βάζω ως κεντρικό ζήτημα είναι η σταδιακή εγκατάλειψη του πρωτογενούς τομέα παραγωγής στη Ζάκυνθο και στα Ιόνια νησιά και συνακόλουθα ο μονομερής προσανατολισμός της δομής απασχόλησης προς ένα μονοπάτι μιας αρκετά ευαίσθητης και ίσως εύθραυστης οικονομίας υπηρεσιών, που συγκριτικά μοιάζει να ξεχνά το συγκριτικό πλεονέκτημα της περιφέρειας ιονίων νήσων που αφορά τη γη, τη θάλασσα, την ιστορία, την παιδία και τον πολιτισμό αυτού του τόπου.

Αυτό που εγώ θέλω να συνεισφέρω και να βάλω στο τραπέζι του διαλόγου, είναι ότι για να κάνουμε εφικτό αύριο αυτό που είναι ανεφικτό σήμερα, θα πρέπει σήμερα κιόλας να κάνουμε εφικτό αυτό που είναι εφικτό σήμερα. Δηλαδή να αποφασίσουμε ότι αυτή την ανάπτυξη, αυτό τον προσανατολισμό, αυτή την οικονομία πρέπει να την ξαναδούμε και να την οριοθετήσουμε. Θα συνεχίσουμε να πηγαίνουμε με τον αυτόματο πιλότο; Θα συνεχίζονται στα γραφεία της ΔΕΥΑΖ και του Δημάρχου να συγκεντρώνονται αιτήσεις για επάρκεια νερού, αποχετευτικά δίκτυα κ.λ.π. χωρίς ποτέ η τοπική κοινωνία να κάτσει και να κουβεντιάσει που θέλουμε να πάμε στα επόμενα σαράντα με πενήντα χρόνια. Αν η τοπική κοινωνία θέλει να πέσουμε όλοι μαζί στο γκρεμό και να καταστρέψουμε το περιβάλλον, τις θάλασσες και τις αμμουδιές μας ας το κάνουμε, αλλά έχω μια διαφορετική αντίληψη για αυτό.

Κάποια στιγμή θα έρθει η ώρα και θα αντιπαρατεθούμε με τον βουλευτή για όλα αυτά τα ζητήματα, βάζοντας θεματικές ενότητες  και βλέποντας τι έχει γίνει, τι έχει κάνει ο καθένας, τι έπρεπε να γίνει και τι δεν έχει γίνει. Μιλάω για την παιδεία, την εγκληματικότητα, την υγεία των Ζακυνθινών και τις κοινωνικές υπηρεσίες. Θα τα δούμε όλα.

Είναι αλήθεια ότι διατηρώ μια φιλική σχέση με τον κ. Καρδιανό-Μπούκιο, τον Πρόεδρο της ΝΟΔΕ Ζακύνθου, γιατί τον θυμάμαι από παιδί, καθώς ήταν φίλος του πατέρα μου. Επίσης μια καλή κοινωνική φιλική σχέση είχα και με τον Βουλευτή Διονύση Ακτύπη στα χρόνια που ήμουν εκτός πολιτικής.

Ουδέποτε υπήρξα μέλος Νομαρχιακής και δεν είχα συμμετάσχει ούτε ως παρατηρητής σε συνέδριο κάποιου κόμματος. Ασχολούμαι για πρώτη φορά με την κεντρική πολιτική σκηνή και θα προσπαθήσω να μεταφέρω το δικό μου λόγο και τις σκέψεις μου, μέσα από το ιδεολογικό και πολιτικό πρίσμα του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.

Ουδέποτε υπήρξα κομματικό στέλεχος. Τον Δεκέμβριο του 2021 ψήφισα στις τελευταίες εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ γιατί έπρεπε να στηρίξω έναν άνθρωπο ο οποίος είναι αδελφός μου.

Το έργο της Περιφερειακής Αρχής, και σε ότι αφορά την υπόθεση της αγοραπωλησίας, και σε όλα τα άλλα, θεωρώ ότι δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες όσων πίστεψαν στο όραμα αυτής της Περιφερειακής Αρχής.

Το έργο της Δημοτικής Αρχής καταδικάστηκε και παρουσίασε σοβαρά ελλείματα, από τη στιγμή που δεν μπόρεσε να δώσει αναπτυξιακή ώθηση στη Ζάκυνθο. Η εικόνα η δική μου, ήταν η εικόνα ενός Δήμου ο οποίος προσπαθούσε να συγκεντρώσει χρήματα, να λειτουργήσει ανταγωνιστικά με τις επιχειρήσεις και δυστυχώς να μην προετοιμάσει τίποτα για την επόμενη μέρα. Φοβάμαι πολύ ότι ο άνθρωπός ο οποίος θα είναι ο επόμενος Δήμαρχος Ζακύνθου, μπορεί να βρει ή να μη βρει χρήματα στους τραπεζικούς λογαριασμούς, το σίγουρο είναι ότι δεν θα βρει ένα μονοπάτι να πατήσει για την επόμενη μέρα και αυτό θα είναι πολύ άσχημο για τη Ζάκυνθο και ίσως δυσκολέψει και τι δική μας της δουλειά, τη δική μου ή οποιουδήποτε άλλου επιλέξουν οι Ζακυνθινοί για να τους εκπροσωπήσει την επόμενη μέρα στο Κοινοβούλιο.

Σε περίπτωση που δεν εκλεγώ Βουλευτής αποκλείω το ενδεχόμενο να διεκδικήσω το Δήμο Ζακύνθου.

Σε αυτές τις εκλογές δίνουμε μια μάχη μαζί με τον Γιώργο Αρμένη και την Τασία Μαρούδα. Δεν διαθέτω κάποιο συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των συνυποψηφίων μου. Η επιλογή ανήκει στον ψηφοφόρο και θα είναι μια επιλογή για την οποία ο ψηφοφόρος δεν θα μετανιώσει.»