Τον περασμένο Οκτώβριο είχε έρθει στον Σκοπό ένα βυτιοφόρο γεμάτο με λύματα από τον Λίβα για να τα αδειάσει όπως μας είχε πει ο ίδιος ο οδηγός του στον Βιολογικό. Έγινε αντιληπτό από κάτοικο που μένει δίπλα στην είσοδο του ΧΥΤΑ, τον σταμάτησε και μας κάλεσε εκεί. Πήγα εγώ με τον κ. Αναστάσιο Τζίμη, μιλήσαμε στον οδηγό και του είπαμε ότι αν επιχειρήσει να μπει, θα πάρουμε τηλέφωνο την αστυνομία και θα πάει αυτόφωρο γιατί απαγορεύεται. Ο οδηγός παρέμεινε στο σημείο για κανένα μισάωρο, έπαιρνε κάποιους τηλέφωνο και τελικά αποχώρησε. Εμείς έχουμε κάθε δικαίωμα να ελέγχουμε τι γίνεται στον Σκοπό, αν κάτι είναι παράνομο ή όχι.
Είναι γελοίο να λες ότι δεν πάω να αντλήσω τα στραγγίδια από τον Σκοπό επειδή με εμποδίζουν οι Κλαμακιώτες. Ο Δήμαρχος, το έλεγε αυτό, εκδικητικά πιστεύω, επειδή δεν τον αφήναμε να φέρνει λύματα από τον Λίβα.

Την περασμένη Παρασκευή πήραμε τηλέφωνο τον κ. Κουτσογιάννη και τον ενημερώσαμε ότι έχουν υπερχειλίσει οι δεξαμενές στον Σκοπό. Δεν έγινε κάτι, όχι γιατί μας αγνόησε ο κ. Κουτσογιάννης, αλλά επειδή όπως πιστεύω, δεν είχε και την αρμοδιότητα να κάνει κάτι, αφού είχε παραιτηθεί από αντιπρόεδρος του ΦΟΔΣΑ. Έτσι, πήραμε μετά τηλέφωνο τον Αντιπεριφερειάρχη κ. Στασινόπουλο, τον ενημερώσαμε και μετά ήρθαν δύο βυτία και πήραν λύματα από τον Σκοπό. Από την περασμένη Παρασκευή μέχρι και χθες, δεν είχε έρθει κανένα άλλο βυτίο για να μεταφέρει στραγγίδια από τον Σκοπό στον κεντρικό βιολογικό.

Ο Δήμαρχος πρέπει να καταλάβει ότι δεν μπορεί να αγνοεί δύο δικαστικές αποφάσεις. Αν νομίζει ότι μπορεί, ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα. Εμείς δεν θα γίνουμε συνένοχοι σε μια παρανομία, σε αυτό το έγκλημα που θέλει να κάνει ο Δήμαρχος. Αν θέλει πίστωση χρόνου να την πάρει από την Εισαγγελέα, όχι από εμάς. Δεν έχει, να βάλουμε νερό στο κρασί μας. Μας τελείωσε το κρασί, μόνο νερό έμεινε.

Βάση της δεύτερης δικαστικής απόφασης, επιβάλλεται να γίνεται άντληση των στραγγιδίων από τον Σκοπό ακόμα και σε καθημερινή βάση όπως επίσης θα πρέπει άμεσα να απομακρυνθούν τα σκουπίδια που είναι εκτός μεμβράνης.

Δεν γίνεται να μην μιλάμε όταν συντελείται ένα οικολογικό έγκλημα, όταν τα στραγγίδια καταλήγουν στη θάλασσα του Βροντόνερου. Εμείς κάνουμε μπάνιο εκεί, δεν μπορούμε να κάνουμε τα στραβά μάτια και δεν μπορεί κανείς να μας εκβιάσει.»